Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi X. Vol. 2. (Budae, 1834.)

homine nostro, ipsorum hominem videlicet Fratrem Ioannem Presbiterum ad ipsam admonitionem faciendam et ad praemissa nostra mandata t lideliter exequenda, pro testimonio duxisset trans-. mittendum, qui tandem ad ipsum conuentum rei deuntes, eidem concorditer retulissent: Qualiter ipsi feria quinta proxima post octauas festi Pascae Domini proxime praeteriti ad praefatum Magistrum Petrum accessissent, dixissentque eidem et commisissent verbo nostrae Maiestatis, vt ipse cum vniuersis suis litteralibus instrumentis, mediantibus, quibus praescripta nobilis Domina, mater ipsorum, in iam dictis possessionibus in filium masculinum et legitimum successorem creata et praefata exslitisset, et quibus ipse easdem tenere agnoscerelur, in praedictis octauis festi B. Georgii Martyris nostra speciali in praesentia comparere deberet et eadem exhibere teneretur, finem conclusiuum et decisiuum in praeraissis regapturus aequitate suadente. Ad quas quidem octauas praefatus Magister Petrus de Dob, per annotatum Petrum Mocskos, dictum procuratorem dictae Dominae in persona eiusdem congruis diebus earuur dem octauarum, coram nobis expectatus nostram specialem in praesentiam non venerat, neque miserat, se raediantibus aliis litteris nostris iudicia[ libus exinde confeetis in iudicio aggrauari perI mittendo, postulans praefatus procurator ipsius f nobilis Dotninae eidera ex parte meraorati Magii stri Petri, per nos in praetnissis iuris aequitatem > elargiri. Et quia praefatus Magister Petrus ad [ praemissa vice secundaria euocandus fore visus \ luerat; ideo fidelitati dicti Conuentus litteratorie [ raandauimus, quatenus ipsorum mitterent homi-