Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi X. Vol. 1. (Budae, 1834.)

( ipsum ab olim tatjtum vsum fuit et possessutn, ipsi Dornino Ioanni Archiepiscopo, nec non Ma­gistro Nicolao et Stephano vterinis fratribus eius­dem praedictis, ipsorutnque fratrum suorum hae­redibus et posteritatibus vniuersis de consensu et beneplacita voluntate serenissimae Principis Do­minae Mariae, praemissa Dei gratia reginae Hun­gariae, consortis nostrae percharae, eorumdetn­que praelatorum et baronum nostroruin consilio et vnanimi decreto ipsorwm praematuro de nostris regiis manibus, nouae donationis titulo et omni eo iure, quo ipsum ad nostram regiam rite per­tinere dinoscitur collationem, dedimus, donaui­mus et contulimus, imo damus, donamus et con­ferimus perpetue et irreuocabiliter possidendum, lenendum, pariter ethabendum, saluis duntaxat iuribus aliorum, vt puta fidelium nostrae Maie­statis. Praesentes etiam in forrnam nostri priui­legii faciemus redigi, dum eaedem nobis in spe­cie fuerint reportatae. Datum Budae in Doini­nica qua canlatur: Misericordia Domini. Post octa­uas Pa^chae Anno D. Millesimo, trecentesimo no­nagesimo." 7^?' Kx autliographo. Coll. Kaprinai Tou». V. sub B. p. 9 scjq. cccxxx. An. Ch. 1390. Idem Sigis/nundus conuentionem mter Co~ mitem loannem de JVegla et Katharinam relictam Stephani , ratione dotis confec-lam , ratijicat. Sigismundus, Dei gracia Hungarie, Dalma­cie, llame, Seruie, Gallicie, Lodomerie, Cuma­nie, Bulgarieque rex, ac Marchio Brandenbur­s;ensis, sacri romani imperii Archicamerarius, nec

Next

/
Thumbnails
Contents