Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi X. Vol. 1. (Budae, 1834.)

apiul manus quorumUam habitam et acl distinguendas et erigendas metas eiusclem, mandatis ipsius Domini regis obedire cupientas, vt tenemur, iuxta continentiam earumdem litterarum, pro testimonio deslinassemus; tandem iidem regius et noster homines ad nos reuersi, nobis consona voce retulerunt, quocl ipsi in festo S. TrinitatiSj de nouo elapso,. accessissent ad faciem antedictae possessionis Also Apsa nuncupatae, et ipsam vicinorum et commetaneorum eiusdem vniuersorum, Iegitimis conuocationibus factis et eisdem praesentibus, per eiusclem veras metas et antiquas, nouas raelas infra cleclaratas, iuxta veteres in locis necessariis erigendo, reambLilassenl, reambLilatamque, et ab aliorum iuribus possessionariis rnodo infradeclarato, metaliter separatam et distinctam, praefatis Magnificis VYalk et Drag reliquissent perpetuo possidendam, nemine contradictore inibi eis apparente. Metae autem, quibus ipsa possessio Also Apsa nominata a vicinariis iuribus possessionariis separaretur et distingueretur, prout idem regius, ac noster homines nobis exposuerunt, hoc ordine praetenduntur: Quod prima meta incipit a fiuuio Titiae, in loco, vbi quidam riuulus Ludpatak nuncupatus, cadit in ipsum fluuium Titiae, vbi est noua meta terrea ad caput eiusdem, vbi habelur meta terrea de nouo erecta; ab hinc versus orientem tendendo vadit ad locum , vbi riuulus Aszupatak nominatus, iungitur cum fluuio Apsa appellato, vbi est meta terrea de nouo erecta; deinde in quodam Berch , inter riuulos Dobrik et Beczko nominatos, versus eandem plagam orientalem oundo peruenit