Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi X. Vol. 1. (Budae, 1834.)

lulem in salutis largitore. Cum muudi labilis conditio sit caduca, et gestae rei memoria propter vitarn brevem, hominum caligiue obliuionis obfuscata nequeat in aeuum perdurare. Proiude mens et solicitiido adinuenit, vt quae in tempore geruntur, ne simul labantur cum eodem, litterarum testimonio solidenter. Proinde ad vniuersorum notitiam, tam praesentium, quam futurorum harum serie volumus peruenire, quod cum nos litteras Excellentissimae Principis nostrae Domiaae Mariae, Dei gratia inclitae reginae Hungariae, Dalmatiae, Croatiae etc., nobis per eam directas supremo cum honore recepissemus, in liaec verba: Maria, Dei gratia regina Hungariae, Dalmatiae, Cratiae elc., fidelibus suis Conuentui Szaladiensi salutem et gratiam ; dicit nobis Ladislaus, filius Laurentii de Manta sua, nec non Laurentii, filii Georgii, fratris sui, in personis, quod possessiones ipsorum Manta dicta, et Martonhaza vocatae, in Comitatu Szaladieusi existentes et habitae, legitima reambulatione metarumque earumdeni 'erectione — — — ab aliorum possessionariis iuribus metaliter separatione et distinctione plurimum indigerent; super quo fidelitati vestrae firiniter praecipiendo mandamus, quatenus vestrum mittatis hominem pro testimonio fide dignum, quo praesente Nicolaus litteratus de Kaal, vel Ioannes, dictus Bodou de Csappy, aut Colomanus, filius Kozma de Bajth, aut Demetrius, filius Laurentii — — — aliis absentibus homo noster, ad faciem dictarum possessionum vicinis et commetaneis earumdem vniuersis inibi legitime conuocaLis et praesentibus, accedendo reambulet easdem per suas veras metas et anti-