Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi X. Vol. 1. (Budae, 1834.)

hanna, postquam Cardinalibus scliismaticis adhae-' .erat, ab Vri)ano PP. VI. exauctorata, ad regnum Siciliae, quod rex Lud. aetate grauis recusauerat, destinatus; exacto prius, vt Kajnaldus ad an. 1381. n. 1. e Theodoreto N yemio perhibet, de Regnis Hungariae ac Poloniae nunquam afFectandis iuramento, pace, non sine fidei venalis suspicione, confecta, Dalmatina galea Neapolim cum copiis submissus. Postquam Ioannam talionis poena mulctasset, contra Ludouirum Andegauensem, regni aemulum lion a Ludouico solum , sed a reginis quoque , post illius obitum , conslanter adiutus. Ob annualem , flscum sedi Pontificiae de Sicilia debitum ab Vrbano VI. excommunicatus. Carolum, ceteris saeuior, Paulus Zagrabiensis Praesul , loannis Horviithii frater ad caj)essendum Hungariae sceptrum Neapoli persuasit; ac Segniam prius, mox Zagrabiam in coniuratorum medium deduxit An. Ch- 1585. Ilinc ille Sigismundo Mariae sponso, metu fugato , Procerum aliorumque Fidelium animos qua precibus, qua sollicitationibus pulsat; reginis se fractum nonnisi Hung. regnum erigendi, discordes Baronum animos vniendi, gratia venisse, illudit. Susceptus Budae Procerum ciuiumque fidem expugnat, ac reginas ad regnum abdicandum compellit. Coram reginis, quas secum adduxerat, Albae regiae, scena lugubri, auguriisque funeslis, incingitur. Ast regnum iisdem, quibus cruaesierat insidiis, bicello Blasii Forca ch, cum vita XXXIX. post coronationem die VII. Februarii A. 1386. amitlit. Fuit regno non saluti, sed exitio maiori. Inter Mariam ac Sigismundum, periculo solutos, matrimonium coalescit.