Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomus. I. (Budae, 1829.)

et Coepiscopis, Athanasio Episcopo Alexaiidriae, et Marcello Episcopo Ancyro-Galatiae. Arbitramur autem etiam ad vos ipsos peruenisse eorum calumnias, et aures yestras tentasse eos commouere; non dubitauimus fore, vt aduersus innocentes quidem , quae dicunt, non credatis; sceleratae autem haereseos suae suspicionem tegant. Sed non diutius haec illis facere permissum est. Est enim Gubernator Ecclesiarum Dominus, qui pro EccJesiis, et pro omnibus nobis mortem sustinuit , et propter eas Ecclesias ascensum in coelum omnib us noliis tribuit. Olim quidem scribentibus Eusebio , Mario, Theodoro, Diognito, Vrsacio et Valente, Iulio Consacerdoti nostro, Homanae Ecclesiae Episcopo, aduersum praedictos Coepiscopos nostros (dicimus autem Athanasium et Marcellum) vt scripserunt ex aliis locis — Episcopi contestantes innocentiam Athanasii Coepiscopi nostri; quae autem ab Eusebio facta sunt, nihil aliud, quam falsitatis et mendacii fuisse plena. Nam etsi ex eo , quo vocati sunt a Iulio Episcopo carissimo Fratre nostro, claruit noluisse eos venisse ex ipsis literis, quibus eorum mendacia detecta sunt ( venissent enim, si habuissent fiduciam eorum, quae gesserunt aduersus Coepiscopos nostros ) licet etiam ex ipsis, quae fecerunt in isto sancto et magno Concilio, manifestiora falsitatis suae commenta prodiderunt: Venerunt enim et ad Sardicensium Ciuitatem, et videntes Athanasium, et Marcellum, et Asclepam, et alios, timuerunt venire ad iudicium, et non semel, neque iterum , sed frequenter vocati contemserunt inuitationem Synodi omnium nostrorum, qui conuenimus Episcopi, et maxime venerabilis senectae Ossium (Hosium) qui et propter aeta-