Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomus. I. (Budae, 1829.)

ni non solum ea loca, in quibus conuenire sole­bant, sed etiam alia possedisse noscuntur, quae non priuatim ad singulos ipsorum, sed ad ius cor­poris pertinerent; haec omnia post legem a nobis memoratam absque vlla dubitatione iisdem Chri­stianis, hoc est cuilibet corpori, et conuenticulo ipsorum restitui iubebis ; supradicta scilicet ratione seruata, vlqui ea loca absque redhibitione pretii, sicut dictum est, restituerint, indemnitatem suain a nostra benignitate exspectent. Atque in liis omni­bus supradicto corpori Christianorum operam tu­am , atque industriam, quoad fieri potest, prae­slare debebis: vt mandatum citissiine perficiatur, quo in hoc etiam communi et publicae tranquilli­tati a nostra clementia consulatur. Hac enim ratio­ne, sicuti diximus, Dei erga nos cura, ac benevo­lentia, quam in multis iam negotiis experti sumus, firma , ac stabilis perpetuo permanebit. Porro , vt huius legis, ac beneficentiae nostrae sententia ad omnium notitiam perferri possit, has litteras no­stras vbique proponi, et ad cunctorum cognitio­nem peruenire conueniet: ne benignitatis nostrae constitutio quemquam omnino latere possit. " Ex Eus. Pamph. Hist. Eccl. L. X. c. 5. Cum hoc cdicto Christianorum etiam haereticoruin eadem , quae Catholicorum , habenda videbatur ratio; lauores praedictos ad solos Catholicos restrinxit cdi­ctum , quod sequitur. A. Ch. 513. Exemplum alterius Constituiionis, qua lmperatores solis Christianis Catholicis bcneficium a se conces­sum addicunt. Aue Anuline carissime nobis. Est hic mos bo­nitatis nostrae, vt ea, quae ad alienum ius perti-

Next

/
Thumbnails
Contents