Gregorich Mária: A bori és borfői Bory család és levéltára : Családtörténeti és levéltári tanulmány. (Szeged, 1935. Kolozsvári-Szegedi Értekezések a Magyar Művelődéstörténelem Köréből. 27.)

dem locis, generalíter vero quarumlibet utilitatum et pertinentiarum suarum integritatibus quovis nominis vocabulo vocitatis, ad easdem de iure et ab antiquo spectantibus et pertinere debentibus seque habentibus, memoratis Georgio Szalatnay, Stephano Oroszlány et Michaeli Szabó aliter Horváth de Czepregh, ipsorumque haeredibus et posteritatibus, primum quidem masculini, ipsis vero deficientibus vei non existentibus etiam foeminei sexus universis (si et inquan­tum ad aliquam ecclesiam Dei, vei suae maiestatis arcem non per­tineret) authoritate nostra palatinali et locumtenentiali, qua pleno iure fungimur, dedimus, donavimus et contulimus, imo damus, donamus et conferimus iure perpetuo et irrevocabiliter tenenda, possidenda pariter et habenda, salvo iure alieno. Harum nostrarum vigore et testimonio literarum mediante. Quas praefata sua maiestas in formám privilegii sui redigi faciet, dum eidem in specie fuerint reportatae. Dátum in praesidio Rév Comarom: Die vigesima octava mensis Junii. Anno Domini Millesimo Sexcentesimo quinquagesimo octavo. Lecta. Comes F. Wesseleny. Wesselényi Ferenc nádor és királyi helytartó donatios pa­tanse 296x430 mm. kétleveles papiroson. A sárguló papirosnak csak finom bordázata látszik. A hátulról átfűzött papiros-szalagra van öntve a piros viasz s a lágy anyagra fektetett papiros szeletre nyomva az élesen vágott pecsét. Még azt is négyfelől reáhajtott papiros védi. A protocollumban Wesselényi Ferenc intitulatiója s vele kap­csolatban Lipót középcíme olvasható. A promulgatio rövid, pátens­szerű. A narratióból megtudjuk, hogy Szalatnay György, Orosz­lány István és Csepregi Szabó-, máskép Horváth Mihály hűségük jutalmául Bács- és Solt-megyei gazdátlan ingatlanokat s azadonyi és földvári révi adót nyerik adományul. A cörrobaratio csak: „Harum nostrarum vigore . . stb. A donatiós pátens után a nádor privilegiális oklevelet igér. Az eschatocollum szabatosan megjelöli latin szavakkal az oklevél kiadásának helyét, évét, hó­napját és napját. Az utolsó sor végén a Lecta rövidítése olvasható. Wesselényi Ferenc gróf a pátens balsarkába irta nevét. A nagyon gondos irású oklevél valószínűleg a nádor jószág­kormányzójának, Bory Mihálynak levelesládájából maradt meg.

Next

/
Thumbnails
Contents