Iványi Béla: Oklevéltár a Tomaj nemzetségbeli losonczi Bánffy család történetéhez. II. 1458–1526. (Budapest, 1928.)
egregio Aladarii filio Alberti de Varada cubiculario et aulae suae militi et per eosdem dominum Stephanum archiepiscopum, ac quondam Aladarium, Nicolao filio quondam Nicolai de praedicta Varada fratri eorundem patrueli, item per praefatum Ladislaum filium Dionisii praefatis Sigismundo uterino et altero Ladislao filio Stephani de eadem Losoncz patrueli fratribus suis, ipsorumque utriusque Ladislai ac Sigismundi et quondam Aladarii ac Nicolai haeredibus et posteritatibus universis sub divisione et limitatione infrascriptis in perpetuum dedisse et contulisse dignoscitur; duas vero conventus ecclesiae de Colosmonostra sub sigillo suo impendenti confectas, quarum una mediante dictum castrum Bálványos ac certae possessiones et portiones possessionariae, altéra vero mediante possessio Kenthelke ac certae aliae possessiones inferius in tenoribus earundem distinctim nominatae memoratis dominis Stephano archiepiscopo, ac quondam Aladario et Nicolao, necnon utrique Ladislao et Sigismundo sub praemissa limitatione et divisione perpetuo possidendae contradictione quorumlibet non obstante, statutae fuisse declarantur, supplicantes nos humillime, ut easdem literas ratas, gratas et acceptas habendo, literisque nostris privilegialibus de verbo ad verbum inseri faciendo pro eisdem utroque Ladislao ac Sigismundo, ipsorumque haeredibus et posteritatibus universis innovantes, perpetuo valituras confirmare dignaremur. Quarumquidem literarum, unius videlicet dicti condam domini Ladislai regis tenor sequitur in haec verba : Nos Ladislaus. [Következik V. László király 1456 november 12-én kelt oklevele; lásd az I. kötetben, CCCCLXXXVII. szám alatt.] Praefati vero conventus unius similiter tenor is est: Conventus monasterii... [Következik a kolozsmonostori konvent 1457 augusztus 8-án kelt oklevele; lásd az I. köt. CCCCXCV. szám alatt.] Alterius vero tenor sequitur in haec verba: Conventus monasterii . . . [Következik a kolozsmonostori konvent 1457 augusztus 11-én kelt oklevele; lásd az I. kötetben CCCCXCVI. szám alatt.] Nos igitur humilibus supplicationibus praefati utriusque Ladislai per eos modo praemisso nobis porrectis regia benignitate exauditis et clementer admissis praescriptas tres literas non abrasas, non cancellatas, nec aliqua sui parte suspectas praesentibusque literis nostris privilegialibus de
