Iványi Béla: Oklevéltár a Tomaj nemzetségbeli losonczi Bánffy család történetéhez. II. 1458–1526. (Budapest, 1928.)
\/ 1459. III. 17. fidelitate n[ecnon fidejlium servitiorum meritis fidelis nostri magnifici Ladislai, filii Desew de Losoncz, dapiferorum nostrorum regalium magistri per eum, uti propria experientia agnovimus, primum sacrae dicti regni nostri Hungáriáé coronae eidemque maiestati nostrae sub locorum ac temporum varietate cum omni fidelitatis constantia et sollicitudine indefessa exhibitis et impensis [totum et omne i]us nostrum regium, si quod in possessione Dengeleg vocata in comitatu Zolnok interiori existenti habitum [ zeth] tamquam iurium nostrorum r[egali]um .... celatoris sub taciturnitatis silentio ut dicitur existens qual[itercunque et ex quibuscunjque causis, viis, módis et rationibus concerneret maiestatem, simulcum cunctis suis utilitatibus et pertinentiis quibuslibet [universis, terris scilicet arabilibus] cultis et incultis, agris, pratis, pascuis, campis, fenetis, silvis, rubetis, nemoribus, virgultis [montibus, vallibus, vineis] vinearumque promontoriis, aquis, fluviiis, piscinis, piscaturis aquarumque decursibus, molendinis molendinorumque locis [generaliter vero quarumlibet] utilitatum et pertinentiarum suarum integritatibus, quovis nominis vocabulo vocitatis ad eandem de iure spectantibus et pertinere debentibus, sub suis veris metis et antiquis [limitibus], praefato Ladislao, filio, Desew de praedicta Losoncz et per eum Sigismundo, fratri suo carnali ipsorumque haeredibus et posteritatibus universis dedimus, donavimus et contulimus, ymmo damus, donamus et conferimus iure perpetuo et irrevocabiliter tenendum, possidendum pariter et habendum, salvo iure alieno, harum nostrarum vigore et testimonio literarum mediante, quas in formám nostri privilegii redigi faciemus, dum nobis in specie fuerint reportatae. Dátum Budae sabbato proximo ante Dominicam Ramispalmarum anno Domini millesimo quadringentesimo quinquagesimo nono. Alul a letöredezett vörös viaszpecsét alatt: Nicolaus Bodo praepositus Albensis, vicecancellarius. Kívül a királyi könyvekbe való beigtatás nyoma : R[egestra]ta M. p. h. Eredetije víztől rongált penészes hártyán, alul reányomott vörös viaszpecsét helye látszik. A M. Nemz. Múzeum törzslevéltárában.