Varjú Elemér: Oklevéltár a Tomaj nemzetségbeli losonczi Bánffy család történetéhez. I. 1214–1457. (Budapest, 1908.)

1319. XII. 14. Viris discretis .... (Következik Dénes fia. István mester 1319 deczember 12-én kelt levele; lásd a XLVIL szám alatt) iidem magister Deseu et magister Blasius ac Martinus proposuerunt et confessi sunt oraculo vivae vocis, quod praedicti Thomas, Stephanus et Deseu filii Dyonisii communi consensu et pari voluntate super possessiones ipsorum ad Regun pertinentes talem divisionem inter se celebrassent et fecissent, quod possessiones Regun, Berycteluke, Sayo, Monor, Roosk, Magarzakaal, Zaazgyznoyo, Monorou, Vruzfolu circa Monorou, medietas villae Scenmihalteluke vocatae in portionem ipsius magistri Thomae item possessiones Dedraad, Sceplak, Geledun, Veech, Felydeech et Olydeech et Holtmorus, ac Vruzfolu Superior nominatae in portionem magistri Stephani, item possessiones Batus, Veylla, Zaazzakal, Gyznoyo, Vereszeek, Feelfolu et Luer nuncupatae in portionem ipsius magistri Deseu cessissent, cum omnibus utilitatibus earundem, unicuique ipsorum in filios filiorum eorundem perpetuo et irrevocabiliter possidendae, tenendae pacifice et habendae, tali modo, quod ipsi filii Dyonisii cum populis eorundem possessiones supradictas in terris arabilibus, fenetis, silvis, nemoribus et aliis utilitatibus ipsarum iuxta consvetudinem antiquam in terminis et signis possidebunt. Hoc etiam declarato, quod ipsi Thomas et Stephanus ac Deseu magistri et populi eorundem magnas silvas in superioribus partibus existentes coramuniter uti valeant atque possint. Item praedictus magister Deseu et procuratores supradicti pro dominis eorum assumpserunt, ut quicunque ipsorum ipsam divisionem processu temporis retractaret, poenae ducentarum marcarum subiaceret ipso facto. Et cum praesentes per eosdem filios Dyonisii ad nos reportatae fuerint, nostrum privilégium super hoc eisdem concedemus. Dátum feria sexta proxima post festum beatae Luciae virginis, anno domini M°CCC° decimo nono. Hártyán; nyilt alakban; a hátára nyomott pecsétből csak töredékek vannak meg. Gr. Erdődy-levéltár Galgóczon. Lad. 98. fasc. 7. no. 1.