Varjú Elemér: Oklevéltár a Tomaj nemzetségbeli losonczi Bánffy család történetéhez. I. 1214–1457. (Budapest, 1908.)
CCCCLIX. 1446 július 22. Kolozsmonostor. A kolozsmonostorí konvent Hunyadi János ország kormányzója felhívására Sajó, Sárpatak és mindkét Fülpös birtokok jövedelmét felbecsülteti. Nos conventus monasterii beatae Mariae virginis de Closmonostra memoriae commendamus, quod cum nos receptis literis magnifici Johannis de Hwnyad gubernatoris totius regni Hungáriáé super quadam compositione possessionum Sayo, Sarpatak et utraque Vilpes inter ipsum ab una et nobilem dominam relictam quondam Sigismundi de Losoncz ab alia partibus emanatis, iuxta continentiam earundem unum ex nobis, videlicet religiosum virum fratrem Barnabam socium nostrum conventualem ad eandem compositionem perficiendam homine suo, scilicet Benedicto de Syle praesente, nostro pro testimonio transmisimus fidedignum, qui demum exinde ad nos reversi, nobis retulerunt eo modo, quod ipsi feria sexta proxima post festum beatae Margarethae virginis ad possessionem Sayo in comitatu de Doboka existentem habitam primo et piincipaliter accessissent, cuius possessionis proventum taliter computassent: quod populi in eadem existentes et commorantes bis in anno censum solvere tenerentur, primo videlicet in festő beati Martini episcopi septuaginta florenos auri et in festő beati Georgii martyris similiter septuaginta florenos cum suis pertinentiis, quoad portionem ipsius dominae Cristinae relictae praefati quondam Sigismundi de Losoncz cedentes, item nonas apum in qüolibet anno solvere tenerentur. Item invenerunt quatuor molendina, quorum duo desolata fuissent, ad duas partes cedentia, item theloneum unum sive tributum, consimiliter ad duas cedens partes. Item proventus silvarum taliter computassent, quod tempore germinationis facérét centum et octo porcos, numerus vero pecuniarum plus quam valor porcorum, similiter ad duas partes proveniens. Walahii vero in qüolibet anno octingentes tenentur solvere denarios; et si quis ipsorum Walahorum centum decem aut plures haberet porcos, unum dare teneretur; si vero pauciores, quam decem porcos haberet, extunc de qüolibet porco duos (1446.) VII. 15. XI 11. IV. 24.