Varjú Elemér: Oklevéltár a Tomaj nemzetségbeli losonczi Bánffy család történetéhez. I. 1214–1457. (Budapest, 1908.)
1292. III. 27. vocati fuimus, et in trono regali per praelatos, barones et nobiles regni Hungáriáé universos apud Albam-Regalem solempniter coronati et collocati, idem ante omnes suas fidelitates commendabiliter exprimens, nostrae se studuit maiestati praesentare et sic nostrae maiestati adhaerendo, nullo dierum spatio se retrahens, meruit apud nos se multipliciter commendari; ceterum in expeditione nostra, quam pro pulsanda iniuria regni nostri contra dominum Albertum ducem Austriae et Styriae, eo tempore nostrum et regni nostri capitalem inimicum habebamus, idem morti periculum non formidans, se et sua diversis casibus fortunae submittendo, nobis intuentibus sub castro Wiennae cum hominibus ipsius ducis Austriae viriliter dimicando, suas fidelitates propriis cruoribus demonstravit, et licet idem maiori retributione regali fuisset confovendus, tamen nos in aliqualem recompensationem servitiorum eiusdem medietatem cuiusdam terrae castri nostri de Zonuk, Kozar 1) vocatae, cuius etiam medietatem rex Andreas avus noster karissimus clarae memoriae, mediante suo privilegio eidem contulerat, ut asseruit, dedimus, donavimus et contulimus cum omnibus utilitatibus suis et pertinentiis, ac sub antiquis metis et terminis, quibus per priores possessores ipsa dimidietas predictae terrae habita extitit et possessa, praedicto comiti Dyonisio et per eum suis heredibus, heredumque suorum successoribus iure perpetuo et irrevocabiliter possidendam. In cuius rei memóriám, perpetuamque firmitatem praesentes concessimus literas, duplicis sigilli nostri munimine roboratas. Dátum per manus discreti viri magistri Theodori, Albensis ecclesiae praepositi, aulae nostrae vicecancellarii, dilecti et fidelis nostri, anno domini m m 0 cc m 0 nonagesimo secundo, regni autem nostri anno secundo, sexto Kalendas Április, indictione quinta. Az esztergomi káptalan 1381 november 2-án kelt átiratában (lásd a CCLX. szám alatt). Bánffy-levéltár Kolozsvárott. Megjelent a Hazai Okmánytárban, VI. köt. 379. lap. J) Belső-Szolnok, ma Szolnok-Doboka vármegyében, Kozáwkr néven.
