Varjú Elemér: Oklevéltár a Tomaj nemzetségbeli losonczi Bánffy család történetéhez. I. 1214–1457. (Budapest, 1908.)

dicto comiti Ompud fratri eorundem, nobilibus de Thomoy et reambularet easdem, praesentibus commetaneis et vicinis, novas metas iuxta veteres et antiquas erigendo, statueretque ipsis Ladizlao et Thomoy magistris ac filiis comitis Ompud fratribus eorundem nominatis, si non fieret contradictum, contradictores vero, si qui fierent, ad vestrae citaret excellentiae praesentiam ad terminum competentem et post haec diem citationis et terminum ac nomina contradictorum, necnon et cursus metarum excellentiae vestrae fideliter rescriberemus. Nos igitur excellentiae vestrae mandatis reverenter obedire cupientes, ut tenemur, magistrum Nycolaum socium et concanonicum nostrum cum praedicto homine vestro ad praemissi negotii seriem transmisimus exsequendam, qui postmodum ad nos reversus per se et non cum praedicto homine vestro, exhibensque literas cruciferorum de Noua-Curia, excusam dicti hominis vestri continentes, ob quam causam ad nos ad praemissi praecepti vestri seriem recitandam accedere nequiverit, quarum tenor literarum dictorum cruciferorum inferius praesentibus inseretur, nobis dixit, quod convocatis omnibus vicinis et commetaneis, dictas terras Tulmach et Kazar vocatas, invicem nullo participante contiguas et vicinas reambulassent, ac novas iuxta veteres metas erexissent necnon et statuissent eas dictis magistris Ladizlao et Thomoy et eorum fratribus, filiis videlicet comitis Ompud possidendas, nullo penitus contradictore existente. Tenor autem literarum dictorum cruciferorum talis est: Viris discretis (Következik az újudvari ispotátyosok konventjének a veszprémi káptalanhoz intézett (Í292) január 25-ikén kelt átirata; lásd a XXVIII. sz. alatt.) Cursus autem metarum terrarum earundem, prout idem homo noster nobis recitavit, sic incipiunt: in valle videlicet, qui vulgo Ruzus vocatur et ab una magna arbore ilicis pro meta assignata incipiens tendit ad plagam aquilonis, directe ascendendo unum montem, in cuius summitate sunt duae metae terreae et post haec descendendo de monte ad unam vallem, quae respicit ad occidentem et transit a valle, necnon et eundo in latere montis parvo spatio descendit iterum ad quandam aliam vallem, quae vallis directe vádit ad aquilonem, in cuius fine in ascensu montis est via, per qua itur in villa Scetek, iuxta quam in virgulto sunt duae metae;