Wenzel Gusztáv: Árpádkori új okmánytár. Codex diplomaticus Arpadianus continuatus. XI. (Pest, 1873.)

Divine remuneracionis, memoratus fráter noster, ipsi Domui in perpetuam elemosinam duxit relinquendam, ab ipsa pacifiee possidendam ; quod et nos, ipso viam universe carnis ingresso, ratum habuimus atque firnrum. Et ut in posterum toeius diseeptaeionis matéria auferetur, predictam terram ad requisicionem antedictorum fratrum, per fidelem clericum nostrum Magistrum Benedictum Quinqueecclesiensem, circumspici fecimus et metis novis iuxta statum antiquum innovari, nullo contradictore apparente. Et licet totum Supanatum de Nouak fideli nostro Prezde Bano contulerimus, predictam tamen terram exceptam esse volumus ab eodem, cum ipsam Domus prefata possederit longe ante. Mete autem ipsius terre, sicut per eundem clericum nostrum didicimus, boc ordine distinguntur : Prima meta incipit supra rippam Drawe ab oriente ex parte Waska, iuxta terram Vrbani et Pouse iobagionum Castri Symigiensis in quadam arbore de kercu cruce signata, sub qua est meta terrea nova ; et ibidem ad duas metas terreas progreditur versus meridiem ad unam arborem de kercu cruce sigatam, nova cruce et antiqua, ubi prope illas sunt due mete terree, una antiqua et alia nova; abinde ad unam arborem similiter de kercu, in qua sunt tres cruces, due antique et tercia nova; deinde iuxta terram predictorum progrediens similiter versus meridiem pervenitur ad unam viam venientem de Waska in locum, ubi est arbor de kercu, in qua sunt due cruces, una antiqua et alia nova, et iuxta eandem due mete terree; inde ad duas metas terreas, quarum una est antiqua et alia nova; deinde per arbores cruce signatas iuxta terram eorumdem vádit ad duas metas terreas, quarum una est antiqua et alia nova; abbinc per unam metam veterem ad duas metas terreas, quarum una est antiqua et alia nova; inde similititer per unam metam veterem terream vádit ad arborem kercus, crucc signatam, ubi est meta terrea nova; deinde per arbores cruce signatas vádit similiter ad unam metam terream novam ; inde per arbores cruce signatas venit ad viam magnam antiquam, iuxta quam est meta nova terrea, in qua est arbor kercus cruce signata; et per eandem viam parum eundo exit de via ad metam terream novam, iuxta quam sunt arbores cruce signate; abbinc reflectit se parum ad meridiem (et) vádit per