Wenzel Gusztáv: Árpádkori új okmánytár. Codex diplomaticus Arpadianus continuatus. XI. (Pest, 1873.)

Gregorii, nomine Jelscich, habens ibi metam in arbore bik; in eadem via vertitur ad meridiem habens a septemtrione terram Gregorii, a meridie terram Capituli, et venit ad caput montis Cobulaznus, habens ibi unam metam terream et alteram in arboribus cerasi et gertan ; de capite Cobulaznus procedit in via antiqua et venit ad magnam viam, que ducit ad domum Gregorii, habens ibi duas metas in arboribus harazt; in ipsa magna via procedit versus septemtrionem et ascendit collem unum, habens ibi duas metas in arboribus harazt ; inde flectitur ad occidentem ad iactum baculi, habens unam metam in arbore berekyna, alteram in bik; inde flectens quasi ad septemtrionem, descendit sub vinea et venit ad metam, que est in arbore cerasi; deinde venit iterum ad cerasum, postea ad duas metas, unam in arbore harazt, alteram in bik; postea descendit ad pirum; deinde in rivum unum, quem transiens, habét in margine metam terream sub arbore gertan; inde transit viam unam versus occidentem et ascendit in parva valle una ad metam que est sub arbore berekyna; deinde venit in semitam unam et in eadem sémita vádit versus occidentem et venit ad magnam viam Ittewen, que ducit ad Worosd, ibique in metarum binario terminatur. Et ne dictus Gregorius, vei fráter suus, aut consanguinei vei ipsorum successores Capitulum Zagrabiense super distinctione terre predicte viam habeant infestandi, omnes literas, quas dictus Gregorius et sui super eodem facto contra Capitulum profercnt in lucem, cassatas esse auctoritate presencium voluerunt, vei exhibite vires non habeant et in nichilum redigantur. Renunciaverunt dictus Gregorius et fráter suus et Bhot pro se et omnibus suis consanguineis omni juri et accioni, quam habebant, vei habere poterant super metis terre superius norninate. In cuius rei testimonium presentes litteras ad instanciam parcium contulimus sigilli nostri munimine roboratas. Dátum anno ab Incarnacione Domini MCC. quinquagesimo quarto. (Tkalcsics, Monum. hist. Episc. Zagrab. I. köt. 102. 1.)