Wenzel Gusztáv: Árpádkori új okmánytár. Codex diplomaticus Arpadianus continuatus. VIII. 1261–1272. (Pest, 1870.)

series jvrgiorum ne in pristinum rescuscitari valeat inter parvilla vero tota ipsum fluuium Liberee a parte occidentali Magistro Farkasio; super quem fluuium vádit supra vsque siluam, et ascendit vnum berek., et eadit in Rochka, omnes terre arabiles siue que iravan dicuntur, ex utraque parte ipsius potak Magistro Farkasio, preter siluam, quam eommunem fieri permiserunt, quem abhinc ire in Chakapataka dixerunt, et Rochkateluk cum terra situata circa siluam Magistro Farkasio, telük vero circa ipsam siluam Comiti Zoloch; et sic eundo supra eadit in Ezraprocha siluam, quia in concambium Magister Farkasius a Comite Stephano filio Aba receperat vsque Chakapataka eidem sine diuisione fieri permiserunt, et post separacionem metarum Comitis Stephani Mathe Magistri Farkasij cum metis Bicer adiunguntur, et secundum quod infra currit ipsum fluuium Ezraporcha, pars orientális Comiti Biter, pars vero occidentalis Magistro Farkasio remanente ; et ita eadit in Magnam Porcba, et per ipsum fluuium vádit supra, cuius pars, orientális cum villa Comiti Zaloch, pars vero a parte occidentali similiter cum villa Magistro Farkasio, ef eciam Comiti Michaeli terram Grab cessisse dixerunt, Zoloch vero terram Zalathna. Item filij Folcus personaliter astantes dixerunt, quod si bonum in ipsis terris uel aptum locum pro castro invenirent, communiter prepararent etpossiderent. Item filij Folcus coram nobis, et presentibus prefatis nobilibus Comite Nicolao, Simoné filio Simonis Bani, qui cum ipsis íilijs Folcus se et suos posteros firmiter obligarunt, vt si quis ex ipsis et suis posteris prefatam diuisionem reuocaret, uel in perpetuum non acceptarét, sine strepitujudicij tanquam si in duello succubuisset, conuictus per omnia contra alios haberetur. Obligantes se eciam Nicolaus filius Leustachij, Symon filius Symonis, Comes Michael, Magister Farkasius et Zoloch íilij Comitis Folcus et suos posteros, quod si quis ex ipsis uel ipsorum heredibus de liereditatibus per ipsorum patres alienatis tam pro seruieijs, tam pro concambio vei quoquo modo rehabere poterit, sicut nouam pro se et suis posteris haberet perpetualiter possidendam ; si quis vero huiusmodi inuentam possesionem in causam racione diuisionis contrahere niteretur, in penam superius habitam positus per omnia incidisset, Quibus iustis peticionibus obedientes et satisfacere cupientes, vt