Wenzel Gusztáv: Árpádkori új okmánytár. Codex diplomaticus Arpadianus continuatus. VII. 1235–1260. (Pest, 1869.)

proprio et ornamentis, sertis videlicet aureis et monilibus ac aliis rebus preciosis secum allatis, castrum de sumptuoso fecit opere construi, ad quod necessitaíis tempore vidue et orphani, ac alii receptacula propria non habentes, confugere valeant, et ab bostili rabié tamquam in domo refugii se tueri. Nos itaque considerata magnitudine sumptuum, quos ipsa consors nostra de suo proprio in opere castri fecerat memorati, ipsum castrum, cum Comitatu et Districtu de Pelys, eidem, sicut locum primitus concesseramus, dedinms, tradidimus et contulimus donacionis titulo perpetuo valiture; illa maximé consideracione, quod cum ipsa domina Regina consors nostra monasterium quoddam in insula Danubii ad honorem construxerit Virginis Gloriose, nos sicut ex aliis nobis ex Divina elargitis gracia dominum largitorem omnium intendimus totis aífectibus honorare, sic eciam oblacionem gratam Dei filio, et ipsius Genitrici de nostris offerre liberis satagentes, dominam Margaretam filiam nostram in ipso monasterio posuimus in suo perpetuo perpetue virgini servituram. Ad quam cum plurime virgiues de Baronum et Nobilium Regni Hungarie filiabus ad laudandum Regem celestem, et eius matrem, in ipso monasterio circiter centenárium numerum convenissent, quia formidari potcrat, ne personis talibus sancta simplicitate gaudentibus periculi tempore sine domo refugii derelictis hostilis rabies noceret, volumus, ut eedem ingruente necessitatis tempore in ipso castro recipere se valeant, et in secretario ipsius castri sine intermissione Domino famulentur; adicientes, ut ipsa domina Regina predictum castrum sine inquietacione qualibet possidere valeat et habere. Iniungimus eciam filiis nostris sub interminacione malediccionis paterne, ut predictam donacionem nostram infringere non audeant, vei aliqualiter perturbare, si ingratitudinis nótám evadere, vei penam eiusdem effugere voluerint, vei vitare. Et ut libera ordinandi et disponendi de ipso castro constructo de propriis bonis penes ipsam dominam Reginam potestas remaneat et facultas, statuimus ordinantes de consilio Prelatorum et Baronum Regni nostri, ut ipsum castrum uni ex liberis nostris, qui sue magis obsecutus fuerit voluntati, in vita donare vei in morte legare valeat, prout sue placuerit voluntati. Ut igitur liuius nostre donacionis ex tam piarum