Wenzel Gusztáv: Árpádkori új okmánytár. Codex diplomaticus Arpadianus continuatus. VII. 1235–1260. (Pest, 1869.)

quandam vallem, et per eam descendens cadit id riuulum Desnicha, et per ipsam eundo exit in vallem nomine Hymel linna (?), et vádit ad caput eiusdem, ibique sunt due mete, quarum vna Gordus, altéra Stephani Vngari; inde ad uiam itur iterum ad duas metas; abhinc per uiam eundo uersus meridiem peruenitur ad duas metas, quarum vna est Gordus, altéra Stephani; deinde iuxta siluulam per paruam uallem descendit ad metam sub arbore gertanfa ; abhinc iuxta fenetum ipsius Gordus per metas in nemore eundo cadit in Gruseucli, qui distingit limites Grassanicha et Garig; per Crusseuch autem eundo peruenitur ad caput eiusdem iterum ad metam ipsius Martini Comitis, ibique sub quadam vinea progrediens cadit in magnam viam, et per ipsam eundo longe in berch peruenitur ad metam sub arbore tulfa; et abhinc per vallem cadit in Lesnam, et per aliam vallem ascendit ad magnam viam ad metam antiquam communem inter Grassanicham et Garig, ibique transeundo viam per vnam vallem ex parte occidentis descendit in Cotynnam, et transeundo eam ad duas arbores de cerasis vádit ad montem ad metam sub arbore nucum ; inde per berch progrediens per longum in latere vnius mcntis descendit ad metam sub arbore buzfa ; abhinc ad arborem berekenefa; deinde per valles et colles prope sessiones ipsius Martini vádit ad vineam Jelk, et inde directe ad priorem metam, vbi fűit incepta, ibique terminatur. Vt igitur predictus Martinus, et fráter ipsius Gordus, ac eorum heredes; et sepedicti castrenses, qui contra ipsos agebant, pace perpetua gratulentur, presentes litteras in testimonium perpetue firmitatis dari feeimus, sigilli nostri duplicis munimine roboratas. Dátum per manus Magistri Smaragdi Albensis Ecclesie Prepositi aule nostre Vice-Cancellarij dilecti et fidelis nostri, anno Domini M° CC° LVI° quarto Idus Nouembris, Regni autem nostri anno vicesimo secundo. (Eredetie börhártyán, melyről a kettős pecsét töredéke vörös-sárga zsinóron függ, a főméit, lig. Batthyáni levéltárában.)