Wenzel Gusztáv: Árpádkori új okmánytár. Codex diplomaticus Arpadianus continuatus. VII. 1235–1260. (Pest, 1869.)
filios fílioruin perpetuo possidendam, tenendain et habendam. Mete eciam ipsius possessionis, sicut nobis idem Symon sub testimonio Capituli Nitriensis exhibuit, hoc ordine distinguutur: Incipiendo in parte orientali in quoddam (így) monte a quadam meta circa uiam existente, que separat a Kelechent et Dychy, et descendendo de ipso monte in quodam valliculo transit quandam uiam ad quoddam mege, et per eundem et agros tendit ad uiam antiquam, quam transit in monte quodam ; abinde descendit uersus uillam in quodam mege et agros circa arbores fructum (így) procedendo peruenit ad uillam, quam transit per latitudinem; abinde in parte meridionali tendit ad montem ad quandam viam, ubi in quodam mege est meta, circa quam in uallem quoddam (így) flectitur ad occasum, et peruenit transeundo circa arbores fructuum ad alliam (így) uiam, et transeundo per agros descendit per siluam, in qua est meta ad quandam vallem, in qua circa uiam est meta, ibique flectitur ad aquilonem in via predicta, que separat duas uillas Sag a Boymuch ; et in eadem uia procedendo peruenit ad aliam uiam, et transeundo ipsam uicinatur Sag cum Dychy et Boymoch; abinde uicinando Dychy ascendit montem et transit uiam in ipso monte, que tendit per planiciem Regis Kyralmezey dictam; abinde in descensu cuiusdam monticuli tendit uersus uillam Dychy; abinde descendit ad uiam magnam, et per eandem procedendo reuertitur ad metam primam. Et ut presens nostra donacio robur obtineat perpetue firmitatis, presentes eidem Alexandro dedimus litteras dupplicy sigillo nostro sigillatas. Dátum per manus discreti uiri Magistri Farkasij Prepositi Albensis dilecti et fidelis nostri anno Domini M° CC° quinquagesimo sexto, quinto kalendas Septembris, Regni autem nostri anno vicesimo secundo. (Eredetie börhártyán, melyről a király kettős pecsétjének töredéke vörös selyemzsinóron függ, a budai kir. kamarai levéltárban.)