Wenzel Gusztáv: Árpádkori új okmánytár. Codex diplomaticus Arpadianus continuatus. VII. 1235–1260. (Pest, 1869.)

rem vlmi, que wlgari nostro dicitur magolffa, et ibi est meta ; postea ascendit per unain viam, circa quam sub arbore quercus est meta; deinde uadit per eandem uiam, et cum ascendit montem, exit de ipsa via, et descendit in uallem Lypolcbpathaka, et ibi sub quadam arbore tjlie est meta; postbec descendit uersus villám Olwar, et exit de ualle ad dexteram partém, et circa uiam sub arbore ilycis scilicet twlffa est meta; deinde descendit uersus terram Ecclesie de Saag, sub quadam arbore vlmi est meta; postea descendit uersus occidentem in uallem siccam, in cuius capite est una meta; post bee descendendo ad magnam viam, iuxta quam sub arbore ilycis est meta; deinde descendit directe ad quoddam nemus, juxta Kwrtbws pathaka, sub arbore laticis scyljfa est meta; et ibi intrat in potbok, ct descendendo per modicum spácium, exit et uadit ad aquam Corpona, ultra quam sub salicis arbore fyzffa est meta; postea in uno nemusculo sub arbore acis seu jvhor est meta; deinde iuxta pratum sub arbore piri est ultima meta; posthec peruenit ad priores tres metas, unde processerat, et ibi terminatur. Vt igitur bee nostra donacio et con stitucio, tam sepedicto Petro, quam ipsius successoribus robur obtineat perpetue stabilitatis, in argumentum maioris firmitatis litteras nostras concessimus, dupplicis sigilli nostri munimine roboratas. Dátum per manus Magistri Farkasij Prepositi Albensis, aule nostreVice-Cancellarij dilecti et fidelis nostri; anno Domini millesimo ducentesimo quinquagesi . o sexto, quinto idus Januarij, Regni autem nostri anno vicesimo septimo (így). (Gróf Ujláki Lörincz országbírónak 15-20-ki átiratából; Knauz Nándor, Magyar Sión II. köt. 68 3. 1)