Wenzel Gusztáv: Árpádkori új okmánytár. Codex diplomaticus Arpadianus continuatus. VII. 1235–1260. (Pest, 1869.)

lancearum, et ictus sagittarum , et reeepcionera vulnerum, inimicorum insultibus viriliter resisteudo, de medio hostium, Deo propicio, se vix potuit liberare. Ad hec, cum aute faciein Tartaroruiu eodem tempore ad maritima deuenissemus, idem diuersis fortune casibus ad mandatum nostrum se exponens, eo tempore, cum discrimina viarum, et insidie hostium securos meatus non permitterent, ipse solus ibat ad speculandum descensum Tartarorum, et rumores, quos ibidem percipiebat nobis fideliter referebat, in omnibus eciam aduersitatibus uostris, que tunc pro tempore imminebant, jugi seruicio atque íideli nobis continuo assistebat. Preter hec idem eciam iu conflictu belli, quod commisimus contra Ducem Austrie, et eundem Diuina opitulante gracia, nec tradidimus dimicando, tanta fidelitatis seruicia, et retribucione condigua, coram uobis et omnibus Baronibus ac Nobilibus Regni nostri priuci paliter exhibuit preliando, quod quendam militein probum et insignem de Teotonia cum propria laucea devicit, et ita plénum de eodem obtinuit triumphum, quod caput eiusdem ainputauit, et nostro conspectui ac Baronum nostrorum presen cium per militem destiuauit. Item cum quadam vice exercitum nostrum contra Austriam duximus destinandum, dictus tidelis noster semper aspirans ad iucrementum glorie Regie Maiestatis et honorem, quendam bonum militem et famosum de Imperg, Capitaueusem illius regiouis, Preucel nomine nuncu patum, qui cum exercitu suo de dicto castro Imperg prodierat in campum, ipse prior ante omnes impetum faciens in eundem, hasta de dextrario potenter suo dejecit in terram, et dextra rium suum lancea transfixum ibidem interemit; quo peracto exercitus dicti Preucel tritus et confussus terga dedit, et multis ex eis peremptis, alij füge presidio in dictum castrum vix se recipere potueruut. Nos igitur ad tam preclare fidelitatis et seruiciorum ipsius exhibiciouem, hiis non'coudigna remii naracione, grato tamen asseusu, et gracie nostre beneplacito occurreutes/ et pro tauto, quod ipsius honorem, Magistratum uidelicet nostrorum A gazonum, Comitatu, cui nunc preest com mutauimus, quatuor villás Sclavonicas Comitisse (így; talán „Castri") Vorosdiensis iu eodem sitas Comitatu, ipsi Magistro Eme, et suis heredibus heredumque successoribus iure perpe tuo duximus conferendas, et eundem iu corporalem possessio