Wenzel Gusztáv: Árpádkori új okmánytár. Codex diplomaticus Arpadianus continuatus. IV. 1272–1290. (Pest, 1862.)
lationis huiusmodi, quasi baculo harundineo iocautus inherens , non soium Legato non parebat eidem , sed se ipsum, necnon et alios ab eius Prelatorum sibi adherentium obedientia non absque note macula, interdum comminationibns, inductionibus, interdum penarum inflictionibus retrabebat : in eo potissime tanto graviori dolore perpungimur et anxiamur angustia, quanto incautius super hiis Regem se ipsum, animam et Regnum sua dicitur involuisse, unde progredi videtur in devium, et nisi resiliat, in ruinam. Nos itaqne more pastoris de commisso nobis grcge dominico, et salute Regia iuxta officii nostri debitum, ne videamur in eo ac Regno predicto negligere , quod in Catholicis Christiauis amarnus , sedulo cogitantes, ac licet nondumad nos ex parte sua super prosecutione appellationis huiusmodi nuncii seu procuratores sui veneiint, premissis absque intermissione temporis occurrentes, Celsitudinem Regiam, ne sub talibus nubibus cespitando precipitetur pastoris ministerio non auditus, ad suam et Regni sui salutem sub spe summi patris, promptis adhibitis studiis prevenimus. Attendat igitur se ipsum ; et videat, quod dicitur, dum auditur, quod Regalis domus Ungarica, que consuevit athletas Christi contra infideles producere, ac insurgere ad reprimendam astutiam barbarorum, et que viros enutrivit electos, catholice fidei professores, Deum et matrem Ecclesiam reverentes, cultores iustitie, religionis Christiane servitores precipuos, et piorum operum sedulos sectatores, tali et tanto, quod ex premissis colligitur, nefando contagio maculetur : attendat, quod in preseLti negotio agitur causa Christi, a quo non est appellationibus divertendum; nam ipse scrutator cordium iudicat illas Deus. Quibus allegationibus se muuiet, dum, ut dicitur, iuramentorum et tot promissionum violator, maximé contra fidem, libertatém ecelesiasticam, in notoriis, insuper in eo etiam, quod est tempore periturum , contra renuntiationem suam ac salutem propriam, sub pallio talis appellationis inobediens coram Christi Vicario presentatus. Respuunt interdum in talibus appellationes, nedűm Divina, sed humana iudicia. Quibus se poterit apud iustum iudicem excusare suöVagiis, dum salutem suam et Regalis nominis famam postposuisse sic dicitur; et patitur, quod sub suo pretextu in Regno sic catholico ? unde 13*
