Wenzel Gusztáv: Árpádkori új okmánytár. Codex diplomaticus Arpadianus continuatus. II. 1234–1260. (Pest, 1861.)

Wolfard himbergi esperest, a Wernher pesh polgár és az ausztriai sz.-kereszti apátság közti Baumgarten nevií helységre vonatkozó perben hozott Ítéletről. 1236. • Ego Decanus iu Himperch omnibus hanc cartulam inspecturis salutem in uero salutari. Nouerint uniuersi hanc per presentem paginam lecturi, quod ego Decanus in Himperch ad peticionem domini Abbatis in SanctaCruce et Prioris eiusdem loci et fratrum ibidem Deo uiuentium constitutus aduocatus in causa, que uertitur inter ipsos ex una parte, et W. eiuem de Oven ex altéra parte, super quodam predio ipsorum, quod uulgo Pomgarten dicitur, coram iudicibus, domino scilicet Abbate Scotorum cum suis coniudicibus ac collegis die peremptorio constituto in Tristranschircben, partibus in presentia iudicum constitutis duo nuntii ex parte W. ciuis de Oven allegabant, eundem eiuem graui infirmitate detineri et ita legitime excusatum. Nos uero simplicibus assercionibus ipsorum minimé adhibentes fidem, dum nulle probationes hoc in casu nobis ostenderentur, friuolas reputauimus et inanes, sed tandem post multas altercationes petiuimus, ut iudices mitterent nos in posse8sionem rei petite, sed causa rei seruande. Judices vero habito prudentum uirorum consilio preter ius dederunt inducias motu animi sui trium dierum, et citauerunt ipsum per litteras suas appensis tribus sigillis, et coram pluribus testibus assignaverunt litteras ipsas nuntiis, quos ciuis predictus pro se miserat, in quibus continebatur, quod compareret iudicio in ipsa persona, uel mitteret sufficientem responsalem pro ipso, qui rationabiliter et legitime excusaret suam absentiam; quodsi non compareret, darent potestatem aduerse parti, ut mitteretur in possessionem rei petite. Hoc protestor ego Decanus in Himperch, qui interfui, uidi, audiui omnia supradicta, et confirmo ea meo sigillo, ne obliuio tollat memóriám. (Az eredeti után Weis, Urkunden des Cistercienser-Stiftes Heiligen Kreutz, 94. 1. V. ö. az alább 70. sz. a. következő periratokat.)