Wenzel Gusztáv: Árpádkori új okmánytár. Codex diplomaticus Arpadianus continuatus. II. 1234–1260. (Pest, 1861.)
commetaneis terre pretaxate cum multis nobilibus prouincie, inter quos fuerunt nominatim Iobannes filius Gug, Deca et Gregorius filij Cornelii, et Benedictus filius Beund; qui omnes requisiti cum fide Deo debita et corone asseruerunt; populos Ecclesie sepe dicte de villa Venyu a plaga occidentali in terra arabili commetaneos cum vdnornicis de villa Feneufeu hactenus semper exstitisse; asserueruut eciam, ipsos populos libertatem habere depascendi pecoribus suis siluam interiacentem arabili terre prenotate; asseruerunt eciam arabilem terram in vertice montis Zirku nominato. Super quam causam contradiccio nulla habebatur, et terram arabilem a plaga aquilonari vsque ad pinetum dictis populis libere pertinere; in quam assercionem consenserunt sepe memorati custodes sjlue, videlicet Benke centurio, Zunka, Weoda et Martinus, qui lifis huius fuerant executores cum vniuersis sociis suis senioribus ac iunioribus, qui omnes in facto dicte terre comparuerunt, et omnis litis prosecucioni et accioni, quam super terra memorata habere videbantur, omnino renunciarunt tali condicione, quod populi dicte Ecclesie imposterum nullám arborem viuentem audeant extirpare; insuper eciam supra notatus Abbas obligauit se dictis custodibus siluarum expensas ad tres vei quatuor marcas refusurum, ita tamen, si cum eeteris sociis suis super hoc ipsum serio prestarent sacramentum. Preterea eciam adstíterunt personaliter coram nobis sepe dicti custodes siluarum vice et nomine procuratorio vniuersorum sociorum suorum, et fráter Henricus nomine dicti Abbatis sui et sui Conuentus sepius dictorum, postulantes supplici voce reformacionem ipsam predicte pacis priuilegialibus litteris nostris confirmari. Quorum iustis et racionabilibus peticionibus inclinati, ne aliquorum malicia prenotata pacis reíormacio in irritum valeat aliquando per ipsas partes reuocari, presentes concessimus sigilli nostri munimine roboratas. Anno Domini M.CC.L. octauo, septimo Kalendas Április. (Eredetie a szent-mártoni főapátság levéltárában.)
