Wenzel Gusztáv: Árpádkori új okmánytár. Codex diplomaticus Arpadianus continuatus. I. 1001-1235. (Pest, 1860.)

dum in conflictu essemus galearum, Saladinus venit ad niuros ciuitatis armata manu, et uiriliter expugnare cepit, et nos uirtuose cepimus ei resistere. Descendentibus vero nostratibus de galeis cum gaudio et exultatione ad muros properarunt, et eos procul eiecimus, et plus quam mille ex eis interfecimus, et sic nos visitavit Deus, et fecit R. p. S., et ab obsedione eum cessare fecit. Preterea Divina providentia in tantum corrosimus eum, quod residuas galeas et cetera edificia manu propria concremarc eum oportuit. Itaque nulla galea ei remansit, et per omnia nos mare liberum tenemus, ct cum una galea, quam habuimus, XV modo galeas possidemus, quas omnes Divino nutu Saladino abstulimus. Christiani vero exspectantes auxilium vestrum ad bonorem vestrum et omnium Cbristianorum retinent Craecum, et montem Regalem Belveder, et Satfetam, atque Belfort, et Tyrum, que nobis reservamus. Quare Celsitudini vestre supplicare non desistimus, quatenus vestigia predecessorum uestrorum sequi dignemini, et terram Syrie olim a predecessoribus uestris perdomitam, nunc a barbaris occupatam, de potestate paganorum liberare non cessetis. Quem clamemus ? cui in Regibus regnantibus supplicemus ? ignoramus. Clainat vos siquidem Jerusalem, inuitat vos Betblebem, ut de potestate paganorum eas liberetis. Cui enim imputabitur ? a quo non a Principibus totius orbis requiretur ? si loca Sacra a barbaris possideantur. Ad hoc enim Dominos duos gladios in terra statuit; Summum vldelicet Pontificem, et Pieges regnantes, ut quid spiritualiter nequit refrenari, ense uindiee saltem ulciscatur. Exeat ergo gladius vester, et dominetur ubique terrarum; et que aliorum imbecillitate amissa snnt, potentia uirtutis vestre restaurentur. Festinate ergo, Christianissime Rex, et ne tardetis, sed in proximo mense Aprili veuire, vei aliquos mittere procuretis, ut ciuitates amissac adversus vos nequeant valiari; immo barbaras domando nationcs, amissas recuperare, et quas diu possederunt brevi in tempore ditioni vestre valeatis adiungere. (A bécsi cs. udvari könyvtár XIII. századi egyik kézirati Codexéból, 982. sz. a. 29. és 30. 11.).