Wenzel Gusztáv: Árpádkori új okmánytár. Codex diplomaticus Arpadianus continuatus. I. 1001-1235. (Pest, 1860.)

ter predictas possessiones determinantur. Ut igitur hec erectio metarum robur obtineat perpetue firmitatis pro commuui justitia suadente, eidem maguifico domino Stephano Mikwd literas nostras privilegiales pendentis, et autentici nostri sigilli muuimine roboratas duximus concedendas. Dátum octavo decimo die reambulatiouis prenotate. Anno Domini millesimo centesimo septuagesimo sexto. Teutsch G.- D. és Firnhaber Fr.§ után : Urkunden-Buch zur Geschichte Siebenbürgens. Bécs, 1857 1. 1.) 36. A veszprémi egyház több szabadosait földdel adományozza íMT* In nomine Sancte et Indiuidue Trinitatis — — — — in hanc vallem lachrymarum deiecti obliuionis passionem — — rabilis inoleuit consuetudo, videiicet ut ea, que racionabiliter ordinantur, litterarum apicibus comruendata viuaci memória tenereutur. Kotum bit igitur presenti generacioni et ei, que futura est, quod anno ab incarnacione Domini millesimo centesimo octuagesimo primo, gloriosissimo Rege Bela regnante, Johane Vesprimiense Episcopo, quatuor proceres, quorum hec sunt nomina, Vilibaldus presbiter, Salombud, Anath (et) Botba, qui ex parentela sua libertatem duxerant pro Ecelesia Saneti Michaelis, sicut eorum antecessores libere seruiebant; tali tamen condicione, ut decimas predicte Ecclesie circumquaque assignarent, et in legacionem siue ex precepto Prepositi, nec non et ceterorum fratrum, Decani quoque, ac Comunitatis super equos suos equitarent, rogauerunt venerabilem prelibate Ecclesie conuentum, quatenus terram, quam ipsi colerent, et unde viuere possent, sibi concederet. Prelibatus vero conuentus, Diuine Maiestatis intuitu eorum precibus condescendens, in villa Kezű (Papkeszi), non ex cultura agrorum eiusdem populi, sed ex iure Ecclesie, quod Ecelesia sibi habét proprium et ad suum arathrum pertinens, viginti scilicet et octo iugera concessit; et