Carolus Wagner: Analecta Scepusii sacrii et profani. Pars IV. (Viennae, 1778.)

ílic comes eft Janus, Zolienfi providus Arci, Qui Creinniceníi prjefuit & Camerse. Divitiis felix , Regumque favore fuorum , Natoruin felix fed mage quinque Páter. Muiiera poft illum gefíit quoque tanta Georgius, Et fobolem genti, piguora multa, dedit. Janum prasfecit vicina Sileíia facris, Quae talem vellet nunc quoque Pontificem. Porro Stanislaus Moravus Epifcopus, asdes Divorum rexit luftra novena facras. Pontifices la;tus facris operarier iftos Ante aras una vidit in sede Páter. Jano fed minimo, Barone Silefia gaudet, Qua pifcofa fuo limité Plesna jacet. At Comes Hungaricam fervavit Alexius oram , In pátriám mira dexteritate fuam. Atque íuae genti decus immortale paravit, Quod tenuit fumino Regis honore locum. Hei mihi ( pofteritas jaduram fen ti et iftam ) Praílidii quantum perdidit Hungaria! Ut Jacob imponi proprio Jofephque fepulcro Mandavit cineres Patris ad olfa fuos : SÍQ fe crudeli fatorum lege peremptum In tumulum chari juífit humare Patris. Hic fita cum Genitore fimul prím sva puella Udula, quam Parcae mox rapuere malae. Ex Magdaléna, dileda Conjuge, Zekel Filiolas liquit poft fua fata duas, Matri perliiniles forma, virtute, pudore, Qu<e fimul antiqua ftirpe creata foret;