Carolus Wagner: Analecta Scepusii sacrii et profani. Pars III. (Viennae, 1778.)

I. SERIES PR^POSITORUM COLLEGIAT^: ECCLESLE S. MARTINI DE SCEPUSIO. vo Authore? quove anno coeperit Praepofitura Scepufienfis, facilius ed conje&are, quam aliquid, quod exploratum, indubiumque fit, conftituere. Ita nempe fit, ut reru:n vetuftarum primordia nos lateant, et in iis retegendis magis opinione, quam certa fententia niti cogamur. Fruftra confuluntur Viri etiara literatiffimi : nam ipfi quoque monumentis deftituti, cum verum depromere non poffunt, quod fimilius veri eífe putant, aut pro íuo quique ingenio effingunt, novs diíceptationi, belloque literario objiciunt. Quod in praefenti negotio ita evenit, ut Eniditi eatenus rogati mirum in modum diffentiant, difcrepentque ; quorum ja:n opiniones, quam breviűime potero, receníebo. Sunt igitur, quí putent Pnepoficurae Scepuíieuíis Polonos effe Authores. Caufa illis eft, quod exiftimant id temporis , quo primi Reges Hungáriáé imperitabant, Scepuíium Sarmaticae ditionis fuiífe, & limites Poloniae ad amnem usque Hemadum pertinuiffe. (a) Atque iílud quidem, unde habeant, prorfus ( a ) Contrarium eruitur ex Anonymo Belae Regis Notario, quein vide Cap. 18« & 57. A Q<