Carolus Wagner: Analecta Scepusii sacrii et profani. Pars II. (Viennae, 1774.)

atquealiipro eo, ac propiora nobis, remotiorave confignarunt: quanquam in neutro adeo religiofus videri velim, ut non, cum rerum nexus aliud popofcit, alterum alteri praeponam, poftponamve. Quemlibet pnevia, eaque perbrevi commentatione illuftro, ut fi quid de Authoris aetate, vitae rnortisque genere, aut muneribus geftis conftat, unum fub afpedtum collocem. Notas etiam, cum opus videtur fubjicio, fed non tam ut dubiis certiora fubftituam, quam ut obfcura explanem, vei potius indicem, fi quae ambiguae fidei apparent, aut Eruditis minus probantur. Agmen Scriptorum claudunt epigraphae, quas in praecipuis Scepufii Templis reperi: non omnes tamen hic allatae funt; potiores delegi, caeterae vei edacitate temporis male mulftatse funt, vei quod alias dicam, minoris famse hominibus pofitae. In his omnibus, fateor, erunt, quae tuto emitti potuilTe Le&or cenfeat, atque mecum quidem ex parte fentiret; verum de non ampliflima regione, tot annorum curriculo, quis demum continenter grandia repofcat? minuta certe, quae aliis videbuntur; Sce« pufienfibus, quorum in gratiam potiíTimum fcripfi, popularia utpote, ac domeítica non grata eíTe non poterunt. Ilii alioquin, qui pleniorem aliquando Hungáriáé Hiftoriam, Genealógiám, Geographiam, Chronologiam, & fi quae funt hujusmodi, meditabuntur, multa hinc ad utilitatem fuam déri vare noverint. Experientia teftis eft, nihil adeo exile in hiftoricis occurrere, quod ufui eíle non pofiit. Demum, ne quid diflimulem, unde potiíTimum profecerim? quorum liberalitate partém hanc coegerim, pro more adjungerem,nififereiidern effent, quos Parte I.recenfui,quibusque cum meo privato,tum publicoRei literariae nomine gratias amplifTimas ** 3 J

u

x-