Carolus Wagner: Analecta Scepusii sacrii et profani. Pars I. (Viennae, 1774.)

Jordanus íilius Arnoldi, Comitis de Scepus, a primaevis pueritiae fuse temporibus nobis gratum exhibuiílet fervitium, & fedulurn famulatum, in legaíionibus noftris in Ruthenia (v), & Polonia deferendis, ac in convocatione populornm, ad terram Scepus de circumjacentibus Regnis, & diveríis Regioiűbus congregatorum, noiens parcererebus,nec periont: propter quae ex Regali munificentia digne fuerat commendandus; nos, qui ex officio fufcepti Regiminis tenemur metiri merita íingulorum, & unicuique laudabiliter pro meritis refpondere, quandam filvam noftram Regalem in diftriétu Scepes, ab utraque parte fiuvii Poprád, inter indagines Regni noftri, & confinia Poloniae, & inter montes fcimia, & Alpes Tarczal exiftentem, cum omnibus utilitatibus fuis , & pertinentiis univerfis 9 íecundum quod ad noftram pertinuit Majeílatem eidem Comiti Jordano, & poft eum fuis haeredibus, haeredumque fuorum, & pofteritatum fuccefíbribus, dedimus , donavimus, contulimus, & tradidimus, jure ( v) Probabile eft nomine Rutbenise hic iníelligi Ruffiam Rubram, in cujus ambitu funt gemina ad S. Coronam Hungáriáé fpe&antia Regna, videlicet : Gallicia & Lodomeria. Illa Podoliam infuper; haec autem potiorem Volhiniae partém cum ditione Primislavienfi comple&itur. Arma & titulos Galliciae & Lodomeriae, cei? índubitatos jurium in eadem Regna teftesjam inde ab Andrea II. Hierofolymitano, divos Hungáriáé Reges omnes, ufque ad Augujlam Mariam Therejiam Apoítolicam Hungáriáé &c. Reginam ufű nunquam interrupfo, conftanter ufurpaíTe , Regiae literae, diplomata, figilla, atque omnis generis monumenta fatis hodiedum loquuntur. Qua vero tempeüate ipfa Regnorum horum jura S. Corome Hmgaric& aquifitafint? quomodo item defenfa ? atque vindicata ? Optime difces ex Pravia Explicaticne futium Hungária, in Ruffiam minorem & Podoliam Qc. edita Vindobon£ A. MDCCL XXII. Typis Joannis Thoma Nobilis de Trattnern. In hoc autem opuculo oftenditur, Reges Hungáriáé jam XI. & XII. faeculo Ruffiam, quam dicunf Rubram, atque ad eam pertinentes amplas Gallicise & Lodomeriae Provincias legitime poíiediffe, nominatim vero Ludovico M. Regi, qui ab A. I34

2/ ufque ad A. r 382. Hungaris prsefuit, Ruffiam ceu Regnum S\ Corona Hungáriáé fubjeclum paruiíTe, ejusdem autoritate ibidem Vayvodas feu Capitaneos Hungaros coníütutos, qui Regnum illud Juh titulo S. Cor'ona &' Regimine ejusdem Dcmini Regis confervarunt. Mortuo fine fobole mafcula a 1370 Cafiiiiiro Poloniae Rege, cui ad obitum folummcdo Ruffise Regnum conceíTum fűit, ex pa&is cum illo conventis, quaeque a Polonis A. 1673. rata agnofcebantur , ad Ludovicum Magnum Hungarise Regem Ruffiam omnem rediiffe. Mariam Ludovici M. fuiam natu majoréin Hungáriáé Reginam tranquille poíTediiTe Ruffiam. idem Regnum Ruffise ab Hedvige Marisé forore natu minőre Polonice Regina, vi ac armis iniquis Hungaris. fuiíTe erreptum , repugnante nec quidquam Sigifmundo, Marisé conjuge, legitimo Hungáriáé Rege. Ruffiae pofteffionem vi tra&atus A. 14 ca Polonis; quidem reliftam; Juris tamen utriusque partis diremptionem diferte fuiíTe refervatani. Juribus his nullo unquam tempore ab Hungáriáé Ordinibus renunciatum fuiííe; quorum tamen confenfus, ele&ivi regiminis forma ufque ad A. JŐS7 obtinente, ad alienationes quasvis faciendas neceífarius fűit. Denique quo minus Hungarorum repetitae poftulationes effeöum fordrentúr, varia belia fufcfecuta, turbas inteílinas atque alia impedimentorum genera diu obílitifle; nil tamen omiííum fuiíTe, quo jurahsec farta atque illaefajfervarentur. Ho c ex laudata explicatione prssvia.