Carolus Wagner: Analecta Scepusii sacrii et profani. Pars I. (Viennae, 1774.)

teritioiies : htfc omnia inquam facile intelligimus DipJomatum ope , ií marmorilm, t? are vetuflo frujlra inquireremus. Grandia profe&o Z? Hiftoricc, Zf Geographia, Genealógia fubjidhl. Ita ille. Atque hinc eft, quod Hangari quoque , qui res Pátriáé illuílrandas hodie fufcipiunt, nec parce, nec fine laude, hoc ornamento Hiítorias amplificant, hoc adminiculo Annales fulciunt. Trita eíl hsec Eruditorum femita. Complures, quos percenfere longum effet, prae me iverunt. Itaquecum ipfe chorum ( quod ajunt ) minimé ducam , extra invidiam fuero, fi tot exterorum juxta , atque domeíticorum Scriptorum veftigia premere non dubitem. Fallitur autem, quisquis me, quum Diplomata, vetuftasque literas de fcriniis protraho, aut aliena jura temere vulgare, aut foro patrocinari veile opinatur. Non aliud propofitum erat, quam ut Scepufio tertebras depellam, &lucem, quoad poíTem,affundam. Illud deinde curavi, ut ad Hungáriáé hiftoriam acceffiones aliquas faciam. Sic enim femper habui, illám eo pleniorem, abfolutioremque fore, quo fingulae Regnr Provinciáé in meliori lumine collocabuntur. Hinc liquido confit, cur ad praefens opus adgreffus fim? curve colleftanea haec in lucem inferam. Animuserat veterem fcribendi rationem, quod pl rosque ante me feciffe videó, tenere; fed fepe feílinans calamus^ Autographorum alias inopia, itinera quandoque accelerata, non raro abrupta inílitutum hoc interverterunt: fontes tamen, e quibus haufi, sdponendos putavi. Itaque fingihatim adjlcio, quse ex libris typo jam expreílis, quae contra de autographis, aut apographis tabulis perfcripta funt. Qua methodo id me affecuturum rebar, ut omnem malae fidei fufpicionem paula 2 fcru^