Katolikus Főgimnázium, Kolozsvár, 1857
10 — Gyalogi ezen munkájának egy példányát Bécsbe, Jánosi Miklós jezsuita-rend- társának küldvén, ez arra csinos latin versekben felelt, melyekben nem csak Lázár Antal- nak erkölcsei említtetnek, de a melyek ékes voltukért megérdemlették volna a kinyomatást.*) 1734-ben Fitter Ádámnak, nagyszombati rendtársának, tiszteletére minő versezetet készített legyen Gyalogi, arról önmaga már többször idézett kézirati gyűjteményes művében (145. lap.) ezeket mondja: „Kai. Januarii 1 7 3 4., cum non multo ante in Collegii et Universitatis (Tyrnaviensis) Rectorem inauguratus esset R. P. Adamus Fitter, bonori veterani amici mei cl am edidi carmen, in folio el ega n t i s s im i s formis excusum, illudque libro, qui Collegio di- stribuebatur xenii nomine, insertum omnibus oblatum est, authore nemini cognito. Eram tune septimum in annum cathedralis concionator. Ab amplissimo Collegio illo perjucunda novi- tate accepta res est, atque etiam a Praelatis expetita dein, supp res so authoris nomine, majorem obtinuit gratiam. — Nyomtatott nyolcadik munkája. 7. §. 1736-ban ismét visszarendeltetett Gyalogi Maros-Vásár helyre, hogy az ottani szentegyháznak, melynek első köve az ő jelenlétében, 1728-ban, august. 12-dikén tétetett le**), építését mint fő-felügyelő folytatná; a mit 1736 és 1737-ben nagy szorgalommal teljesített is, habár azt akkor nem is végezhette bé ***). „Certe injuria temporum (mondja Gyalogi saját kéziratában, 97. lap.) rerumque angustia, fabricae (templi) coronam imposuit primum jubilaeus ipsius missionis annus (1750) interjectis ab imposito hoc primo lapide (1728.) tribus et vicenis annis, peste, bello, annonae caritate afflietis, ex quibus Superioratu meo biennium (1736. 1737.) obtigit adeo pacatum, et felix, ut templi navim duasque turres, supra terram orgia eductas , ad culmen provexerim, navimque imbrice texerim majore, quam humeri ferrent laboré., nullo tarnen nomine contracto aere alieno.“ 8. §. Gyalogi 1737-ben tiz alagyát írt különböző alkalmakra, s nevét rejtekben tartva, sajtó alá is bocsátotta ily cím alatt: „Silvae, seu varia Elegiarum artificia, diversas temporum praesentium materi a s complexa. — Honoribus Perillu- strium, Reverendorum, Praenobilium, Nob. ac Eraditorum Dominorum Dominorum Neo-Bacca- laureorum, dum in Alma ac Regio-Principali S. J. Academia Claudiopolitana prima AA. LL. et Philosophiae laurea donarentur. Promotore Reverendo Patre Nicol a o Jánosi e Soc. Jesu, AA. LL. et Philosophiae Doctore, nec non in Pliysicis Proíessore ordinario, ab Illustrissima Poesi Claudiopolitana oblata. Anno MDCCXXXVII. Mense ............Die..............Claudiopoli. Typis A cademicis Soc. Jesu. in 8-o. pag. 68.“ A címlap után következik az ajánló levél, melyben a fenncímzett munkát a kolosvá- ri költészettanulók ajándékkép nyújtják az új babérosoknak; sajnos azonban , hogy ezeknek neveik nem soroltatnak el. Az ajánló levél után következik az ajándéknyújtók névlajstroma így : „Comes Alexander Haller de Hallerkő, Ungarns, e Convictu Nobilium ; L. B. Stephanus T horo ez kai de Thoroczkó, Ungarns Transylvanus; Adamus Simon, Ungarns Transylvanus, Balástelkensis, e Convictu Nobilium; Gabriel Bogdán y, Armenus Transylvanus, Szamos-Ujváriensis; Wolfgangus Cserei de Nagy-Ajta, Ungarns Transylvanus, e Convictu Nobilium; Andreas Balogh, Ungarns Transylvanus, Somlyóviensis; Alexander Áron, Valachus Transylvaniensis, Bistrensis; PetrusToháti, Valachus Transylv. Toliátensis. *) E versezetnek kézirati példánya megvan Gyalog inak kéziratában, a 319.—326. lapokon. **) Ezen tárgyra vonatkozólag v. ö az 1728-d esztendő alatt mondottakat. ***) Lásd alább az 1750-d. esztendőt.