Linzbauer, Franciscus Xav.: Codex Sanitario-Medicinalis Hungariae 3/1 (Budae, 1853)
Regimen Francisci I. imperatoris ac regis
818 piantur, cum, temporis successu, ii per Universitatem Viri efFormandi veniant, quibus hominis praecipuum, Sanitatis quippe statum concredere oportet, et prout Clarissima Dominatio Vestra hanc Ordinationem cunctis Districtus sui Pharmacopolis, ac Chirurgis fine punctualis observaminis ex officio publicandum habebit, ita iisdem una notum facere velit, ut cuncti, qui privatae Institutionis, aut ri- gorosi Examinis causa ad hujatem Regiam Universitatem proficisci meditantur, iter suum una, ac ne ob Botanic am inutile evadat, semper cum initio mensis Aprilis ingrediantur. Hac occasione muneris mei partium non minus esse existimavi, ut quoad Sanitatis Individuorum, aut in publicis, aut privatis servitiis cum meritis consenescentium , eorumque viduarum ac orphanorum provisionem reflectam: quo9) Cuncta etiam aegroto cuilibet ibidem sine ullo ipsius sumtu gratis suppeditentur oportet. 10) Si qui serit, qui sibi vel suis variolas cupiat i nsi t a s, id in aedificio eodem fiat necesse est; alias nequaquam licet. 11) Nemini, nisi ei , qui jam variolarum antea morbo fuit defunctus, eodem admittitur. 12) Neque etiam nisi ei, qui ulla aegrotum adfinitate pertingit, aut quem ulla cum aegroto colloquendi necessitas urget, aditus , eodem patere debet. 13) Parentibus a se natos , amicis amicos custodia curaque tueri et adjuvare liberum est, modo isti ipsi jam variolas habuerint, aut eas sibi inserendas curent. 14) Etiam nemini in aedes illas introire , neque illis quoque qui intus habitant , exire licet, nisi a Medico , quem clam id esse non debet, chirographo egrediendi potestatem impetratam testante muniti. 15) Quicunque igitur eo ingrediuntur aegros invisuri, omnes ii Medico, Chirurgo vel Praeposito praesentibus id facere debent; at iis neque contingere aegrotum , neque ei adsidere licet. 16) Medicus ac Chirurgus , qui aegrotos contrectant, maximam adhibeant cautionem necesse est, utne ullum quicquam veneni per ipsos eosdem latius vulgetur. 17) Omnibus quoque iis hominibus , quibus ulla res est cum aegrotis in aedificio illo decumbentibus , non fere , aut nullo plane modo, neque clanculum eodem egredi licet. Qui autem si, Medico sciente, inde exeunt, quoties id (it, toties quoque antea in balneis aedium juxta illud exstructarum totum eorundem corpus aqua perfundendum ac perpurgandum ; ac vestes mundae neque infectae sunt induendae. 18) Diebus viginti aut triginta post primam variolarum eruptionem, cum eaedem penitus sanatae fuerint, ac cutis totius corporis et sub capillis capitis penitus ab omnibus pustulis , squamulis porriginis aut ulceribus vacaverit, is , qui ex variolis prorsus convaluit, schedula Medici adjutus in societatem consortiumque hominum iterum inducitur , postquam antea idem a vertice usque ad talos quam studiosissime est perpurgatus , et lotus , atque vestes suas in ingressu depositus et plane purgatas iterum indutus. Legi possunt lib. seq. S c u d e r i: Vorschläge zur Ausrottung der Kinderblallern und anderer ansteckenden Seuchen, übersetzt von C. L. Lenz, mit einer Vorrede von Salzmann, Schnepfenthal 1794. 3 gr. Versuch über die Pflicht, jeden Blatterkranken von der Gemeinschaft der Gesunden abzusondern, von B. C. Fau st, Bückeburg 1794. 2 gr. Et. F. Gil: Anweisung zu einer sichern Methode, die Völker vor den Blattern zu bewahren. Leipzig 1795. 14 gr. Morbillos etiam prope fidem est originem suam ex Africa duxisse , atque ante annos circiter mille et ducentos cum variolis in Europam fuisse advectos. Iidem vero nihilo magis in malis necessariis , quam pestilentia et variolae, sunt ducendi; nec etiam ii nisi contactu solo vulgantur. Sunt morbus aliquis permalignus ac teter , qui saepe multorum hominum stragem faciunt. Anno 1751 illi Berolini per duodeviginti hebdomades homines quingentos et viginti tres necarunt. Inde facile quisque intelli- git hos quoque eodem , quo variolas , modo et via eadem averti et exstirpari posse ; id quod facere , in officio homines itidem suo plane deputare debent. B) L e x ic on der k. k. Medizinalgesetze bearbeitet von Johann Dionis John mit einer Vorrede von E. G. Baidinger. — VI. Theile. (IV. und II. Supplement). Prag bei Johann Gottfried Calve 1790—98. in 8. Nota. Nomen „John“ omni certe venerationi dignissimum, cum Opus hoc, summa solertia conscriptum, totius Rei Sanitatis — Imperii Austriaci — per omne Aevum duraturum sistet fundamentum. — Author. —
