Zeller, Carolus: De cephalaematomate (1822)
7 Tumor capitis sanguinolentus ab ordinario tumore (capite succedaneo), qui in capite per pelvim trans- eunte formatur, partu non nimis celeriter perfecto, his signis distinguitur: Tumor succedaneus non tam distincte circumscriptus, tactu mollis est, et digitis pressus subsidet in fossulas, atque 12—48 horis praeterlapsis evanescit. Tumor sanguineus circumscriptus sub digito fluctuat, atque primis a partu diebus non decrescit, plerumque potius accrescit, et magis intenditur materia intus cumulata. Ille reperitur in ea capitis parte, quae, antequam caput per pelvim truditur, huic obversa est; hic quamcunque ossis parietalis partem occupare potest. — Caput succedaneum eo crassius est, quo §. IIsententiam suam huic Italorum medicorum veterano debere, nisi Iliceam (quod nobis non omnino a vero abhorrere videtur) mutuatus est a Petro Moscati , a quo etiam medendi methodum petivit, de qua postero tempore, diuturniori usu edoctus, sententiam mutavit. — Attamen descriptiones ilhe ossium parietalium infantium, qui tumoribus sanguinolentis affecti obierunt, quamvis accuratissimae, nobis de illius sententiae veritate non plane persuadere potuerunt. — Saepius in ossibus verticis infantium breviori aut paullulum longiori post nativitatem tempore praeterlapso mortuorum, qui haematomatibus non laborarunt, passim loca colore rubro tincta, quae tinctura ossium parerichjmati inserta detergi nequivit, invenimus. Cf. Hallfr, Vorlesungen über d. gerichll. Arznejvvissenscbaft. Bern 1784. Bd. 2, Tbl. 2, p. Q. — A. K. Hesselbach, vollst. Anleit, zur gesetzmäss. Leichenöffnung. Würzburg. 1812. p. do.
