Bene, Franciscum: Brevis doctrina de vaccina per Franciscum Bene (Budae, 1818)

ab homine rudi incassum exspectaremus. Si ino» culatio Vaccinae rudibus committatur, admodum facile fit, ut in liquore varioloso mox defectum pati cogamur \ illum enim rudis homo colligere, et conservare ignorat , et occasione privat rei gnaros,

2. Variolam genuinam a spuria distinguere nequeunt, rudes, eo quod persaepe haec illi admodum similis videatur. Ergo et hic attentio Medici necessaria est, utpote qui continuum in discernendis phaenomenis in corpore humano lor cum habentibus exercitium habet,

3. Quamvis Vaccina pro se nullum peculia« rem morbum excitet, iit tamen non raro, ut sub illius decursu, ex aliis causis subin accedentibus, antea non praevidendis, morbi exoriantur, quibus tamen nonnisi Medicus mederi valet. 4 5

4. Doctrina de natura variolarum, earum- que inoculatione de die in diem maiora capit incrementa, maiorem perfectionem. Sed hos progressus tantum Medicus optime novit, et per suas cognitiones in Vaccina inserenda felicior , quam quiscunque alter, esse potest. Dum ergo proles nostras faciendae inoculatiqnis causa, rudibus tradimus, spoliamus simul eas a convenienti cura, cuius tamen sab manu prudentis Medici facti fuissent participes.

5. Partes quaepiam Doctrinae de variolis obscurae adhuc sunt, quae lumen suum non nisi ab experientia multiplici ac assiduo Medicorum labore mutuabuntur. Dum ergo curam prolium

no44