Csízy, Paulus: De morbis infantum (Budae, 1838)
De proprio et peculiari aetatis infantis charactere , ejusque ad morbos dispositione. §. l. Quam tener a corpore materno vix solutus infans vivit, vita progredientem adhuc imperfecti ejus organismi sistit evolutionem, nec eam aliud, primi praecipue anni periodus tempore , quam progredientis adhuc generationis nominare licebit conamen. Nova quippe perficiuntur et emergunt organa, quaedam aetati foetali propria decidunt, peculiaris hinc et continuo varius cum rebus externis conflictus. Nce porro infantis vita typum jam evolutionis suae praesefert normalem, nisum potius eundem sensim assequendi constituit, unde multa, quae aliis sub circumstantiis morbi tribuerentur effectui, hic continuae processus naturae formativi metamorphosis efficiunt phoenomena. §. 2. Quodsi concedatur, omnis vitae hinc et morborum conditionem, a varia, quam organismus cum natura externa fovet ratione, varie modificari, hinc et morbos in singula vitae periodo, admodum differe, medici summopere intererit, ut ad differentiam hanc rite intel- ligendam organisationis, quam corpus humanum vivum singula exhibet aetate, et vitae, quae huic subest, rationem sibi comparet. Cum proin de infantum morbis, nunc mihi disserere proposuerim, horum organismum et qualem se manifestet vitam, primis saltem lineis adumbrare conabor.
