Goldberger, Adolphus: Dissertatio inauguralis medico-pharmacologica de auro ejusque praeparatis (Vindobonae, 1830)

6

his maxime constans est diuresis larga cum urinis sedimentum lateritium vel griseum deponentibus, quam ob vim jam veteres Aurum in morbis cum imminuta urinae se- et excretione incedentibus, in usum traxerunt. In regionibus meridionalibus aeque constans est diaphoresis adaucta. Saepe quoque comparet ptyalismus, multum tamen, a salivatione usum Hydrargyri insequente distinctus. Haec enim saporem reddit metallicum, acerbum, nauseosum, cibis quoque et potulentis communicatum, salivam glutinosam tenacem, parietibus cavi oris adhaerentem , gingivam tumidam , spongiosam, dentes vacillantes, concomitantibus simul ulceribus impuris phagadaenicis ; quae omnia artis solum auxilio cedunt. Ptyalismus vero'usu Auri inductus salivam educit insipidam, tenuem, facile effluentem, masticationis et deglutitionis difficultatem nullam, et levem solum gingivae et linguae inflammationem, vel aphtas superficiales cau- santem, et*absque omni artis interventu iterum cessat. Rarior est diarrhoea critica, hinc inde tamen accedens. Excretionibus his recto tempore, post usum nempe Auri sat diu protractum intrantibus, et quantitate atque qualitate debita procedentibus, producta variarum dyscrasiarum resolvuntur, et resorpta per atria memorata, vel