Kalocsai főegyházmegyei rendeletek 1867-1879

— 21 — uberius adumbravit pericula illa, queis scbolaris apud nos res, imprimis autem religiosa pubis oatholicae educatio exponetur, si sic dictae communales idest certö charactere confessionalí destitutae scholae erectae et multiplicatae fuerint. Quare impense una commendavit, ut omnia agantur, quő sedes scholares (coetus virorum ad res scholares dirigendas electorum) principiis catholicis legique conformiter creentur et ordinentur. Qu;1 re id quoque assequi volumus , ut populi catholici amor et studium in catholicae institutionis et catholicarum scholarum rem excitetur foveaturque, et occasione ordinandorum per sedes scholares in singulis communitatibus scholarum succedat catholicum illarum characterem salvare. His conformiter — motá speciali quaestione — monitum fűit: sedes scholares nonnisi e catholicis coalescere posse, postulandumque esse , ut patroni quoque per non alios quam catholicos viros se in iis repraesentandos curent. X. Tűm de Sacerdotibus, qui aetate yel morl)ö confecti nec servire amplius valentes rude donandi sunt, sermo institutus, a pluribusque optatum est, ut dum sacerdos ad statum quietis dimittendus et penső victuali proyidendus est, semper mens districtualium sacerdotum de eo, an revera ad ultro serviendum inliabilis et pensö tali dignus sit ? praevie exquiratur. Archiepiscopus declaravit justissimum esse hoc petitum, a se jam qua Episcopo Transsylvaniensi congruam praxim fuisse observatam; sed et nuper, dum pensum victuale emerito cuidam parocho dandum fuerat, opinionem districtualium sacerdotum auditara fuisse; quod et deinceps fiet. XI. Postea per articulos lecta et liinc inde dilucidata est protocolli consultationum ab Episcopis Hungáriáé nuper habitarum ea pars , quae ad ordinationem eoetuum in singulis communitatibus res Ecclesiae et communitatis religiosae curare Yocatorum adtinet. Archiepiscopus uberius exponens magnura talis communitatum catholicarum ordinatioriis, i. e. autonomiae sic dictae catholicae praesertim gravibus quae vivimus temporibus momentum, ejus finem et necessitatem, ast simul gravia ex ea oriri queuutia pericula : senatus ecclesiasticos in quavis cominunitate omni tamen cum prudentia — custoditöque semper geniö Ecclesiae et constitutionis ejus — quantocyus instituendos impense commeudavit. XII. Ad quaestionem, qua lingua rationes ecclesiasticae eum in casum exarandae venient, si senatus ecclesiastici communales constituerentur ? Archiepiscopus respondit: hujus rei definitionem singulis senatibus liberum relinqui. XIII. Ad interrogationem, num rationes ecclesiasticae porro quoque in triplici exemplo substernendae yeniant? Archipraesul reposuit: easdein — quum amplius Gubernio civili non exhibeantur — abhinc in duplici solum exemplo exarandas esse.