Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1940

Index

— tfr -2-98919S9V notsecqö} >l6nc>8r>rnhqg93i9H gesgio ,9i5it9n9q fcmgque g3D9iq muitnoani euinivon eosfcxeio sis 9§9s!nsseÖ t>qbq euN JlX Iw ú£jg ^ÜÖSISBD D& .mbiülKui 9i6rmbX9 nmnivib ' 194Q, L\/l .6i9num 9ifcH9qrni 9upgii9lso • s16ve>911 n3xf, ii<_• -noo rnimiq i9tni tiq Tutisjí nteb&uQ _ _ — » .. _ . Itteni snoiiri9! FŐEGYHÁZMEGYEI FP* 1 : g910II19fn 8IÍ10I8 HlUATflLOS KÖZLEMÉNYEK. 6. szám. 2095. sz. Imahadjáral a békéért. y Alábbiakban egész terjedelmében közlöm Ő Szentsége XII. Pius pápa levelét a bíboros államtitkár úrhoz, melyben imahadjáratra hívja fel a hívek, főleg a gyermekek seregét a békéért: „Sanctissimi Domini Nostri Pii divina providentia Papae XII. Epistola ad Em.-mum P. D. Aloysium S. R. E. Presb. Cardinalem Maglione a publicis ecclesiae negotiis. Supplicationes indicuntur ad populorum pacem conciliandam. Pius PP. XII. Dilecte Fili Noster Salutem et apostolicam benedictionem. Superiore anno, cum caelum tetris infuscabalur nubibus, alque ermorum clangor, minitantium bella, trepidos tenebat omnes, Nos, qui filiorum maerores anxitudinesque paterno participamus animo, libi litteras dedimus (Epist. Quandoquidem d. d. XX. Apr. MDCCCCXXXIX), quibus per te christianos omnes adhorfabamur ut, mense maio proxime adventante, ad magnam Dei Parentem idcirco preces funderent ac vota, ut eadem benignissima Mater Filium suum, ob admissa tot scelera offensum, nobis miseris conciliaret, utque, discrepantibus rationibus iure compositis sedatisque animis, populorum concordia redintegraretur. in praesens vero, rebus in deterius versis, cum saeviens bellum exardescat, iamque paene innumeras rerum iacturas doloresque pepererit, facere non possumus quin iterum omnes enixe obtestemur, quotquot ubique terrarum habemus filios, ut per proximum mensem, Deiparae Virgini dicalum, ad eius aram cotidie adeant, suppliciter deprecaturi. Norunt profecto omnes Nos, inde ab exorto bello, nihil reliqui fecisse ut, quibus ralionibus potuerimus — cum publicis documentis orationibusque, tum de re colloquendo traclandoque — ad pacem atque concordiam renovandam, quae iustitiae fulcimine niteretur ac mulua fraternaque perficeretur caritate, adhortaremur omnes. Ac tibi, Dilecte Fili Noster, qui tam prope Nobis ades in universa Ecclesia gubernanda, intimaque consueludine uteris Nostra, probe cognitum est belligerantium populorum doloribus angoribusque tam vehementer Nos affici, ut illa in hanc rem Apostoli Pauli verba geminare liceat Nobisque tribuere: „Quis infirmatur, et ego non infirmor?" (II Cor., XI, 29). Praeterea non modo ob ea, quae in dimicantes gentes teterrima mala ingruunt, summa maestitia Noster oppletur animus, sed ob discritnina etiam, formidolosiora cotidie, quae in ceteras quoque Nationes impendere videantur. Atsi, ut diximus, nihil praetermisimus, quidquid humanae opis est humanique consilii, ut hunc detrimentorum cumulum removeremus, summám tamen spem Nostram in eo reponimus, qui unus omnia poiest, qui terram sua palmá concludit, cuiusque in manibus sunt et populorum sortes et eorumdem moderatorum mentes voluntatesque. Quapropter omnes cupimus Nostris precibus suas item preces quodammodo inserant, ut misericordiarum Dominus quantocius potenti nutu suo aerumnosae huius procellae finem maturet. Quandoquidem autem, ut divus Bernardus asseveraí, „sic est voluntas eius (Dei), qui totum nos habere voluií per Mariam" (Serm. in Natív. B. M. V.), ad Mariam confugiant omnes, ad eius sacratissimam aram preces, lacrimas, dolores afferant, ab eademque lenimenta ac solacia petant. Quod semper maiores nostri ut história loquitur, in trepidis rebus dubiisque temporibus, ubere cum fructu, facere sollemne habuere, id et nos in praesentissimo periculo, quo angimur, fidentes eorum vestigia ingressi, peragere ne desistamus. Tanta enim Beata Virgo apud Deum pollet gratia, tanta apud Unigenum suum potentia fruitur, ut quisquis, egens opis, non ad eam recurrat, nullo is alarum remigio, ut Aligherius concinit, volare coneiur (Cfr. Div. Com., Par. XXXIII, 13—15). Ea siquidem potentissima Dei Parens est, et, quod dulcissime sápit, nostra itidem amantissima Mater; quapropter suave nobis omnibus esto in eius tutelam fidemque nos recipere, in eiusque materna bonitate conquiescere. At peculiari modo optamus, Dilecte Fili Noster, ut iterum per proximum mensem candidae puerorum puellarumque multitudines supplices stipent sacras Virginis aedes; eademque deprecatrice ac sequestra pacis, populis ac gentibus omnibus a Deo pacata tempóra impetrent. Ad altare caelestis Matris cotidie convenianr, ac, positis genibus elatisque manibus, cum precibus flores offerant, flores ipsimet myslici Ecclesiae viridarii. Magnam Nos utique in eorum supplicationibus spem reponimus, quorum rangeli... semper vident faciem Patris" (Malth., XVIII, 10), quorum adspectus ipse innocentiam redolet, et in quorum vividis oculis s aliquid videtur caelorum luminis refulgere. Novimus enim Divinum Redemptorem peculiari eos caritate complecti, ac sanctissimam eius Matrem teneriore eos benevolentia diligere;