Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1931

Index

- 1 ­1931. É V I FŐEGYHÁZMEGYEI HIVATALOS KÖZLEMÉNYEK 1. szám. Nr. 70. Summus Pontifex gratulatur aeppo iubilanti. Venerabili Fratri Julio Archiepiscopo Co­locensi eidemque ad Pontificium Solium Ad­sfatori Colociam. Pius Pp. XI. Venerabilis Fráter. Salutcm et apostolicam benedictionem. Quoniam annus propediem cxibit quintus et vicesimus ex quo ipse episcopali dignitate auctus es, allatum est Nobis tuos omnes ex­petere ut publicis laetitiae significationibus, quae tibi deferentur, Nosmet ipsi accedamus, Equidem id facimus libenter his litteris; non modo ut piis virtutis luae spectatoribus ex duabus dioecesibus, quas deinceps regendas suscepisti, satisfaciamus, sed etiam ut, tam praeclaram occasionem nacti, paternam erga te Nostram profiteamur benevolentiam. Etenim probe novimus cum studium quo Apostolicae Sedis iussa in usum deducere contendis, tum eximiam sollertiam qua boni pastoris partes, ad animarum salutem, obire consuevisti. Quam­obrem, dum tibi de laeto eventu gratulamurex animo, id precibus omnibus a Deo petimus, quod est pastori optatissimum, ut nempe quot- ! quot habes in tuo grege fideles, eos et videas de virtutum laude quasi inter se certantes, et summa tecum observantia et amore experiare quoad vita suppefet, idque in annos multos. Quo autem uberior ex faustitate rei Dei glória animarumque fructus efflorescat, tibi damus ut, sollemni sacro peracto, benedictionem Nostro nomine adstantibus impertias, plenariam eis­dem admissorum veniam proponens, consuetis Ecclesiae conditionibus lucrandam. Ac caele­stium auspicein donorum caritatisque Nostrae testem, tibi, Venerabilis Fráter, cunctoque clero ac populo vigilantiae tuae commisso, Aposto­licam Benedictionem amantissime in Domino impertimus. Dátum Romae apud Sanctum Petrum, die XIII. mensis Decembris anno MCMXXX., Pon­tificatus Nostri nono. Pius Pp. XI. m. p. Suavi Providentia Omnipotentis ita di­sponente 21-a mensis Dec. 1930. obire mihi licuit annum vigesimum quintum memorabilis illius eventus, quo adapicem episcopalis digni­tatis evectus per manus felicis recordationis Pii Papae X. in capella Sixtina consecrationem episcopalem obtinui. Bene memor effati anti­quorum, quod dignitas episcopalis munus sií vei ipsis angelicis humeris formidandum, omnem adhibui conatum, ut caeteris non solum dignitate praecellerem, sed etiam dictis et factis, verbis et conversatione talem me exhiberem episcopum, qualem describit apostolus in sua ad Timotheum epistola: „oportet episcopum irreprehensibilem esse . . . sobrium, prudentem, ornatum, pudicum, hospitalem, doctorem, ... et testimonium habere bonum ab iis, qui foris sunt." (1. Timoth. 3, 1-7) Honor et glória Divino Salvatori, qui meam debilitatem multiplici dono ac gratia adiuvans in rebus arduis mihi adstare nunquam desiif, praestititque semper copiosum auxilium, quoties ad glóriám Dei augendam et ad immor­talium animorum salutem aliquid conferre stu­duerim. Terminatis nunc viginti quinque annis, quos dignitate episcopali auctus explevi, aJ aram prostratus humili corde gratias ago Di­vinae Maiestati, pro innumeris donis ac grafiis, quibus me indignum cumulare dignata est, ut munus tam arduum rite ac fructuose obire va­Ierem. Apprcpinquante sollemni die inprimis augustus Pontifex Pius Papa XI. altissimum chirographum ad me direxit, quod his circulari­buslitteris praefixum clero meo legendum exhibui. Intimas Sanctissimo Patri refero gratias pro favore singulari, quem occasione ista una cum clero meo ac fidelibus meis ex Eiusdem bonitate expertus sum eo, quod benedictionem papalem una cum ipsis recipere ac plenariae indulgentiae particeps fieri potuerim. Nr. 45. Archipraesul grates refert pro votis in suum iubi­laeum nuncupatis.

Next

/
Thumbnails
Contents