Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1930

Index

— 1 — 1930. É V I FŐEGYHÁZMEGYEI HIVATALOS KOZLEMENYEK 1. szám. Nr. 201. Archipraesul resumit eventus'anni praeterlapsi et commendat jubilaeum B. Emerici Ducis. Terminato jubilaei anno, cuius decursu totius orbis catholici fidelcs cum Patre communi quinquagesimum socerdotii sui natalem celebrarunt, iuvat mente recolere ea divinae misericordiae dona, quae nobis e paterna manu Optimi Salvatoris tam large obvenerant. E relationibus ad officium dioecesanum exhibitis cum magnó animi gaudio collegi, quam sedulo dederint operám fideles meae archidioecesis, stúdiósa iuventus utriusque sexus, sodales denique diversarum piarum unionum, ut indulgentias plenarias iubilaei lucrarentur. Persuasum mihi est, visitationes ecclesiarum, ieiunia ultro ac libenter observata, refectiones eucharisticas, eleemosynas in pia opera erogatas, uberrimam coelestis gratiae cunctis contulisse copiam, qui dicta pia exercitia cum devota mente rite peregerant. Neque dubito, sacerdotes quoque meos, privilegio personali auctos, vi cuius indulgentiam plenariam sacrum litando quotidie uni animae in purgatorio detentae applicare poterant, huius facultalis sedulo usum fecisse, atque una cum caeteris fidelibus fructus ex immensa copia meritorum Christi acquisitos contulisse in iuvamen et refrigerium animarum, quas divina iustitia flammis piacularibus addixit, donec earum debita usque ad novissimum quadrantem solverentur. Occasione hac enixe rogo atque obsecro cum sacerdotes, tum fideles meos, ut facultate lucrandi indu/gentiam iubi/arem, quam Augustus Ponlifex decreto nuper edito usque ad fnfegrum mensem lunii anni huius prorogare dignatus est, in propriam necnon in piarum animarum salutem sedulo utantur. Dum diversa anni praeterili momenta mente revolvo, vivide ob oculos mihi versatur etiam suavis eorum eventuum memória, quos Terram Sanctam peragrando expertus sum. Quod igitur inde a iuvenili aelate in votis habui, hoc mihi Deo favente perficere demum licuit, invisere scilicet eam sanctam regionem, per cuius vias atque calles Divinus Salvator pertransiit benefaciendo. Suaviter reminiscor splendidae civitatis Nazareth, civitatis supra montem positae, intra cuius muros Iesus puer et adolescens vitám duxit absconditam. Inter lacrimas aspexi montem olivarum, cuius terra benedicta cruore cum morte luctantis Salvatoris rubescit. Intimo cordis dolore gradiebar per viam crucis, portans in humeris cum propriam tum multo graviorem gentis hungaricae crucem. Laetabundus conspexi gloriosum Salvatoris sepulchrum, nec intermisi ibidem orare pro fidelium meorum atque humiliatae patriee nostrae necessitatibus. Jucunda horum recordatio manebitsemper in mente reposita, eritque mihi in rebus prosperis et adversis fons singularis consolationis. Nunc demum in capite novi anni, non possum silentio praeterire eventum illum gaudiosum, — coelestem intelligo natalem B. Emerici Ducis nongentesimum — quem tota genshungarica interiubilaei sollemnia perlaetaobire intendit. Beatus iuvenis, singulari patris sui atque B. Gerardi episcopi cura ad munus principis educatus, coronam regni, íunesta morte praemature impeditus, obtinere quidem non potuit. Ast divina providentia ita disponente ad superna raptus est, ut fieret specimen et exemplar per densam saeculorum caliginem lucescens, quem iuventa patriae nostrae in lubricis vitae semitis tuto semper sequeretur. Effigiem eius hungarae gentis iuventus singalari devotione revera per tot saecula amplexus est. Est nob!s B. Emericus lilium vernans, e solo paterno progerminans, inaestimabile decus nostrorum altarium, ramus nobilis, nostrae gentis arbori, adusque aegrotanti per Christum insertus, ut eadem sapidos et Deo piacentes proferat fructus. Amplectamur Eum decursu anni huius jubiláris eo amore, quem meretur Sanctus, per Deum, teste ecclesia in glóriám coelestem introductus.