Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1917

Index

sentes mores opportunius accomodatis 1); aliis etiam si quando necesse esse aut expedire videretur, ex novo constitutis. Rem sane perarduam post maturam deliberati­onem aggressus, cum sacrorum Antistites, „quos Spiritus Sanctus posuit regere Ec­clesiam Dei"', eadem super re consulere, eorumque mentes plane cognoscere omnino oportere iudicasset, primum omnium id curavit ac voluit, ut Cardinalis a Publicis Ecclesiae Negotiis, datis litteris ad VV. FF. singulos Catholici Orbis Archiepiscopos, iisdem committeret ut „auditis Suffraganeis suis aliisque, si qui essent, Ordinariis qui S3 rnodo Provinciali interesse deberent, quam­primum huic Sanctae Sedi paucis referrent, an et quaenam in vigenti iure canonico, sua eorumque sententia, immutatione vei emendatione aliqua prae ceteris indigerent". 2) Postea, compluribus viris disciplinae canonum peritissimis sive ex Urbe Roma sive variis e nationibus in consortium la­borum accitis, mandatum dedit dilecto filio Nostro Petro S. R. E. Cardinali Gasparri, tum Archiepiscopo Caesariensi, ut Consul­torum operám dirigeret, perticeret, ac si opus esset, suppleret. Coetum deinde, sive ut aiunt Commissionem S. R. E Cardinalium constituit, in eamque cooptavit Cardinales Dominicum Ferrata, Casimirum Gennari, Benjaminum Cavicchioni, Joseph Calasanc­tium Vives y Tuto et Felicem Cavagnis, qui, referente eodem dilecto filio Nostro Petro S. R. E. Cardinali Gasparri, paratos canones diligenter perpenderent eosque, iu­dicio suo, immutarent, emendarent, expoli­rent 3). Cum autem quinque ii Viri, alius ex alio, obiissent, in eorum locum suffecti sunt dilecti filii Nostri S. R. E. Cardinales Vin­centius Vannutelli, Caietanus De Lai, Seba­stianus Martineiii, Basilius Pompiii, Caietanus Bisleli, Gulielmus Van Rossum, Philippus !) Cf. Motu-proprio „Arduum sane". J) Cf. Epistolam „Pergratum mihi" die 25. Mártii 1904. 3) Cf. Motu-proprio „Arduum sane". Giustini et Michael Lega, qui mandatum sibi negotium egregie expleverunt. Postremo, prudentiam auctoritatemque cunctorum in Episcopatu venerabilium Fra­trum iteruin exquirens, ad ipsos itemque ad omnes regularium Ordinum Praelatos, quotquot ad Oecumenicum Concilium legi­time vocari solent, novi Codicis iam digesti et adornati, antequam promulgaretur, sin­gula ad singulos exemplaria mitti iussit, ut suas quisque animadversiones in paratos canones libere patefacerent. 4) Verum, cum interea immortalis me­moriae Dacessor Noster, complorante Catho­lico Őrbe universo, de vita decessisset, id contigit Nobis, Pontificatum secreto Dei consilio ineuntibus, ut Ecclesiae Nobiscum docentis sic undique collecta suffragia de­bito cum honore exciperemus. Tum demum, nóvum totius canonici iuris Codicem iam pridem in ipso Concilio Vaticano a pluri­bus sacrorum Antistitibus expetitum, et ab­hinc duodecim solidos annos inchoatum, in omnes suas partes recognovimus, appro­bavimus, ratum habuimus. Itaque, invocato divinae gratiae auxilio, Beatorum Petri et Pauli Apostolorum auc­toritate confisi, motu proprio, certa scien­lia atque Apostolicae, qua aucti sumus, po­testatis plenitudine, Constitutione hacNostra, quam volumus perpetuo valituram, praesen­tem Codicem, sicut digestus est, promul­gamus, vim legis posthac habere pro uni­versa Ecclesia decernimus, jubemus, vestrae­que tradimus custodiae ac vigilantiae ser­vandum. Ut autem omnes, ad quos pertinet, probe perspecta habere possint huius Co­dicis praescripta, antequam ad efiectum adducantur, edicimus ac jubemus, ut ea vim obiigandi habere non incipiant nisi a die Pentecostes anni proxime venturi, idest a die decima nona mensis Maii anni mille­simi nongentesimi duodevicesimi. *) Cf. Epistolam „De Mandato" die 20. Mártii 1912.

Next

/
Thumbnails
Contents