Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1907

Index

— 94 — scientia et matúra deliberatione probatae, continerentur, quibus sponsalium et matri­monii disciplina in posterum regeretur, eorum­que celebratio expedita, certa atque ordi­nata fieret. In executionem itaque Apostoliéi man­dati S. Concilii Congregatio praesentibus litteris constituit atque decernit ea quae sequuntur. DE SPONSALIBUS. I. — Ea tantum sponsalia habentur valida et canonicos sortiuntur effectus, quae contracta fuerint per scripturam subsigna­tam a partibus et vei a parocho, aut a loci Ordinario, vei saltem a duobus testibus. Quod si utraque vei alterutra pars scri­bere nesciat, id in ipsa scriptura adnotetur; et alius testis addatur, qui cum parocho, aut loci Ordinario, vei duobus testibus, de quibus supra, scripturam subsignet. II. — Nomine parochi hic et in se­quentibus articulis venit non solum qui legitime praeest paroeciae canonice erectae ; sed in regionibus, ubi paroeciae canonice erectae non sunt, etiam sacerdos cui in aliquo definito territorio cura animarum le­gitime commissa est, et parocho aequipa­ratur; et in missionibus, ubi territoria nec­dum perfecte divisa sunt, omnis sacerdos a missionis Moderatore ad animarum curam in aliqua statione universaliter deputatus. DE MATRIMONIO. III. — Ea tantum matrimonia valida sunt, quae contrahuntur coram parocho vei loci Ordinario vei sacerdote ab alterutro delegato, et duobus saltem testibus, juxta tamen regulás in sequentibus articulis ex­pressas, et salvis exceptionibus quae infra n. VII. et VIII. ponuntur. IV. — Parochus et loci Ordinarius valide matrimonio adsistunt, §. 1. a die tantummodo adeptae pos­sessionis beneficii vei initi officii, nisi pu­blico decreto nominatim fuerint excommu­nicati vei ab officio suspensi; §. 2. intra limites dumtaxat sui terri­torii: in quo matrimoniis nedűm suorum subditorum, sed etiam non subditorum va­lide adsistunt; §. 3. dummodo invitati ac rogati, et neque vi neque metu gravi constricti requi­rant excipiantque contrahentium consensum. V. — Licité autem adsistunt, §. 1. constito sibi legitime de liberó statu contrahentium, servatis de jure ser­vandis; §. 2. constito insuper de domicilio, vei saltem de menstrua commoratione alteru­trius contrahentis in loco matrimonii; §. 3. quod si deficiat, ut parochus et loci Ordinarius licité matrimonio adsint, in­digent licentia parochi vei Ordinarii pro­prii alterutrius contrahentis, nisi gravis in­tercedat necessitas, quae ab ea excuset. §. 4. Quoad vagos, extra casum neces­sitatis parocho ne liceat eorum matrimoniis adsistere, nisi re ad Ordinarium vei ad sa­cerdotem ab eo delegatum delata, licentiam adsistendi impetraverit. §. 5. In quolibet autem casu pro re­gula habeatur, ut matrimonium coram spon­sae parocho celebretur, nisi aliqua justa causa excuset. VI. — Parochus et loci Ordinarius li­centiam concedere possunt alii sacerdoti determinato ac certo, ut matrimoniis intra limites sui territorii adsistat. Delegátus autem, ut valide et licité adsistat, servare tenetur limites mandati, et regulás pro parocho et loci Ordinario n. IV. et V. superius statutas. VII. — Imminente mortis periculo, ubi parochus, vei loci Ordinarius, vei sacerdos ab alterutro delegátus, haberi nequeat, ad consulendum conscientiae et (si casus lerat) legitimationi prolis, matrimonium contrahi valide ac licité potest coram quolibet sacer­dote et duobus testibus.

Next

/
Thumbnails
Contents