Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1906

Index

L. J. Chr.! LITTERAE CIRCULARES AD VEfJERABIUEM CLERUM ARCHI-DIOECESIS COLOCENSIS ANNO 1906. DATAE. I. ÜULIUS VÁROSY DE VESZPRÉM, DEl MISERATIONE ET APOSTOLICAE SEDIS GRATIA COL.OCENSIS ET BflCSIENSIS ECCL.ESIARUJVI, INVICEM CflNONTCE PERPETUO UNITARUM, ARCHIEPISCOPUS ET METROPOIjITA. VENERABILIBUS IN CHRISTO FRATRIBUS FILIISQUE DILECTISSIMIS, CUNCTO UTRIUSQUE ORDINIS CLERO, PER DIOECESIM COLOCENSEM DEO FAMULANTI SALUTEM IN DOMINO ET PATERNAM BENEDICTIONEM ! Ex antiquissima hacce archiepiscopali sede, tot praeclarissimorum praedecessorum, Astricorum, Ugrinorum, Tomoriorum, Klo­busiczkyorum, Ludovicorum, Georgiorum aliorumve clara memória celebratissimá, quam nullis meis meritis, sed inscrutabili Dei consilio hodie in nomine Domini con­scendo, ad Vos, Venerabiles Fratres Filiique Dilectissimi, prima verba facturus, indigni­tatis meae conscius totus contremisco, et dum propriam infirmitatem recogito, llere magis quam laetari libet. — Si enim San­ctissimus Dominus Noster gloriose regnans Pius PP. X. in die exaltationis suae cum Sancto Anselmo sedem Cantuariensem ca­pessenti exclamare cogitur: 1 „Testantur la­crymae meae et voces et rugitus a gemitu cordis mei, quales nunquam de me, ullo dolore, memini exiisse ante diem illám, in qua sors illa gravis archiepiscopatus Can­tuariae visa est super me cecidisse;" 2 quid ego miser homuncio facere dicereve debeo, 1 Encycl. „E supremi" ddto 4-ae Oct. 1903. 2 Epp. 1. III. ep. 1. LITT. CIRC. 1906. qui nec Pii X. sapientia, nec Anselmi sanc­titate polleo. Ast, dum sic obstupefactus attonitus­que haereo, ipsa hodiernae festivitatis ratio dulci quodam solatio cor meum palpitans perfundit, dum auribus mentis nieae pul­cherrima haec Doctoris Melliflui verba in­stillat: „Tristatur aliquis nostrum ? veniat in cor ejus Jesus, et inde saliat in os. Et ecce ad exortum nominis lumen, nubilum omne diffugit, redit serenum." 3 In hujus igitur Sanctissimi Nominis adjutorio confi­sus, cujus invocatione nobis salus tribuitur et virtus, cujus potentiae cuncta subjiciun­tur et ipsae infernae potestates trementes obediunt: animum labantem recipio, „meum sensum et voluntatem postponens, me sen­sui et volifntati Dei penitus committo," 4 et onus ipsis angelicis humeris formidandum tranquillus suscipio. In hoc ipso sanctissimo Nomine, fir­missimo mutuae charitatis vinculo, cunctos 8 S. Bemard. Serm. 15. super Cant. * S. Anselmus 1. c. Nr. 1. Sermo aditialis no archi­praesulis.

Next

/
Thumbnails
Contents