Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1898

Index

— 86 — consilia, amoreni ad íesum Cliristum servatorem referant, omnis salutis suramura augustissimumque princípium. Praesentibus perpetuis futuris temporibus valituris. Non obstantibus in contrarium facientibus quibuscumque. Voluraus autem, ut praesentium litterarum transsumptis seu exemplis etiam impressis, maim alicuius Notarii publici subscriptis, et sigillo personae in ecclesiastica dignitate constitutae munitis, eadem prorsus fídes adliibeatur, quae adhiberetur ipsis praesentibus, si forent exbibitae vei ostensae. Dátum Romae apud S. Petrum sub annulo Piscatoris die XXVIII Novembris MDCOOXCVII. Pontificatus Nostri Anno Vicesimo. A Card. MACCHI. Coloczae. 11-a Julii. 1898. Nr. Utrum et qualis praeseriptio admittenda sit relate ad delieta in eausis ei'iminalibus elerieorum. Illustrissime et Rme Domine uti Fráter. JLatterae amplitudinis Tuae die 16 Iunii 1894 datae ad obtinendam autbenticam solutionem nonnullorum dubiorum eirca praescriptionem delictorum carnis in eausis criminalibus Clericorum. remissae fuerunt ad hanc Sacram Congregationem Negotiis et Consultationibus Episeoporum et Regularium praepositam, ad boc, ut ea. qua ipsa pollet, competentia in re criminali Clericorum, quid in proposita quaestione sentiendum decerneret. Omnibus sedulo perpensis, Emi Patres in Coniitiis habitis die 4 Mártii 1898 haec retinenda censuerunt: tralatitii scilicet iuris esse, in eausis criminalibus ecolesiasticis locum habere praescriptionem, et quidem nedűm quando iudex procedit ad instantiam privati accusatoris sed et quando ad vindictam publicam seu ex oflicio inquirit; huius vero praeseriptionis eum proprium effectum esse. ut solam perimat actionem poenalem, siquidein per accusatum seu inquisitum, aut per eius procuratorem expresse de praeseriptione in iudicio oppositum fuerit. Exinde faeile est deprehendere, integrum tum accusandi tum inquirendi ius manere usquedum expresse non opponatur praeseriptio, et omnino tenere iudicium si eadem opposita minimé fuerit. Quod si in iudicium praeseriptio deducta fuerit et legitima recognoscatur, tunc perimit quidem actionem criniinalem. at non civilem, quae forte ex eodem delicto promanat; et hinc, non obstante praeseriptione, reum manere obnoxium omnibus effectibus canoiiicis non criminalibus ex patrato delicto provenientibus, manifesti iuris est. Immo licet praeseriptione actio poenalis extinguatur, non tamen tollitur exceptio. quae perpetuo manet, iuxta iuris effatum: „Temporalia ad agendum, perpetua sunt ad exeipiendum"; ideoque delictum illud, etsi praeseriptum, potest reo semper opponi per modum exceptionis, eique obest, si ad ecclesiasticas provisiones concurrere vellet. Quod autem spectat ad tempus necessarium ad dictam praescriptionem inducendarn, regula generális est, actionem iníuriarum spatio unius anni; erimen peculatus et delicta carnis spatio quinque annorum ; caetera vero erimina spatio viginti annorum a die commissi delicti continuorum praeseribi. Verumtamen si agatur de delictis, quae successiva sunt et permanentia, in his nulla praeseriptio locum habét nisi a die cessantis delicti; quemadmodum si delictum fuerit totaliter occultum, praescriptionem non a die commisi erirninis, sed a die scientiae accusatoris vei inquisitoris currere piacet. Illud demum liaud praetereundum est. quod criininibus raptus, stupri per vim illati, et aduiterii cum incestu coniuncti, nonnisi lapsu viginti annorum praeseribatur; criininibus vero suppositi partus, parricidii, assassinii, laesae maiestatis, duelli. falsae monetae, apostatus, haeresis, simoniae, concussionis, abortus et sodomiae, nullo unquam teinpore praeseribatur, sed perpetuo borúm eriminum rei, dum vivunt, accusari et inquiri possunt.