Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1895

Index

18 — ..periculosurn et grandé absque devotionis pabulo et orationis praesidio, prout decet, con„summare se posse putat, lassatur prorsus in opere et in via deficit, si ab interna refectione „manet jejunus." — Eaedem porro functiones tani sanctae, tarn sublimes sunt, tamque piam animi dispositionem ex parte ministri ad eas digne peragendas requirunt, ut isine continuo orationis exercitio recte et fructuose minimé frequentari possint. Quomodo sane quotidie tremendum Missae sacrificium pie et ad populi aedificationem celebrare, quomodo pensurn canonicum digne, attente ae devote persolvere, quomodo sacramenta eo quo decet animi fervore et corporis decore administrare poterit, qui per quotidianae meditationis studium non didiéit harum sacrarurn functionum divinam originem, admirabilem sanctitatem et stupendam efficaciam continuo ante oculos liabere, atque earundem spiritum in dies magis imbibere. Et, ut de caeteris taceam, quomodo ministerio verbi divini, prout oportet, satisfacere poterit, qui cibum spirituálém, quem populo manducandum proponit, prius ipse meditationis dentibus non masticavit, orationis faucibus non deglutivit et amoris divini calore non digessit. Recte igitur monet S. Augustinus: „Accedens priusquam exerat proferentem linguam, „ad Deum levet animam sitientem, ut eructet quod biberit. vei quod impleverit, fundat." 5

0) ítem S. Gregorius: „(Sacerdotes) coutemplationis gaudia non penitus operationis nimietate „contemnant, sed quieti contemplantes sorbeant, quod occupati erga proximos loquentes „refundant." 5

1) Atque ipsa ecclesia |>i'o ordinandis his verbis ad Deum orat: ..In lege tua „clie ac nocte meditantes .... quod crediderint doceant, quod docuerint imitentur." 5

i) Convicti igitur — ut spero— Venerabiles Fratres, Filiique Dilectissimi! de orationis necessitate et excellentia, strenue et assidue utamur validissimo hoc aeternae salutis adipiscendae medio, illiusque juge exercitium etiam populo tideli turn verbo tum exemplo summopere commendemus. „Fideles diligenter docete quam assidue „orandum sit, quomodo et tacita supplicis mentis raeditatione et piis orationibus pre„candum." 5

3) Tunc autem auditorum corda ad orationis amorem inílammabitis, si vos viros orationis esse populus ex experientia didicent. Xam — ut S. Gregorius ait 4) — „Illa vox libentius auditorum corda penetrat, quam dicentis vita commendat, quia, „quod loquendo imperat, ostendendo adjuvat, ut fiat." S. Benlardus vero observat: ' ') „Dabis voci tuae vocem virtutis, si quod suades, prius tibi illád cognosceris persuasisse. „Yalidior operis, quam oris vox: fac ut loqueris." Quod vero ipsum sacri hujus exercitii modum attinet. quamvis certum .sit illád quovis tempore et loco fieri posse, ipsa tamen humanae fragilitatis ratio postulat, ut pro orationis exercitio certa nobis tempóra constituamus, aptumque locum seliganius. „Quamquain — ait S. Hieronymus — apostolus orare nos semper jubeat. et sanctis etiam ipse sit somnus „oratio, tamen divisas orandi horas debemus habere, ut si forte aliquo fuerimus opere „detenti, ipsum nos ad officium tempus inoneat." 51

1)— Imprirnis vero tempus matutinum et vespertinum, porro locus solitarius ad fructuose orandum maximé conveniunt. Mane enim mens somni quiete refecta, atque occupationibus et curis diei necdum distracta, facilius ad superna evolat; vespere autem ipsa bene vei male transactae diei conscientia nos ad gratias Deo agendas et ad veniam pro peccatis petendam vehementius impellit. Quod etiam S. Bonaventura confirmat dicens: „Oratio privatis locis opportunius funditur. Mane et vespere tempus De doctrin. t'hrist. lik 4. - Lib. 6. Morál. c. 17. — ®») Pontit'. Rom. in ördinatione presbyt. — 8

S) Conc. Mediol. IV. part. III. tit. Monitiones. — M) Reg. Past. part. II. c. 3. — "

5) Serm. 59. in Cant. — 5

B) Ep. 22. ad Eustoch. c. 16.