Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1888

Index

SEMESTRI I. I. E Theologia Dogmatica. Ad diluenda cirea divinam Cbristi missionern dubia, incredulorum arte fraudeque conflcta. exhibeatur momentum argumenti sequentis : a) Ohristurn sino orani dubio in cruce esse mortuum; d) Christum nihilominus infallibiliter certo redivivum surrexisse; y) resurre­ctionom fieri haud potuisse, nisi ex infinita Dei potentia et ad hunc finem, ut vera esse ostendantur, quae Ohristus de divinis docuerat. II. E Studio Biblico an ti qui Foederis. Contextus dietionibus arnbiguis lucem aífundit ; Isaias propheta 52., 13- usque 53., 12 adumbrat „Servum Jehovae." Jam istum nec vatem, nee populuin Judaicum esse, sed Messiam manifeste dooet contextus; ub: de servo Dei talia praedicantur, quae soli Jesu conveniunt tam accurate, ut ab ipso deprompta esse videantur. — Quaeritur, estne vatici­nium Messianum? quomodo partes ad invicem cohaereant? an contextus logicus vei potius opticus locum habeat? III. E Theologia Morura. óaius et Cornelius amici per aliquot dies apud Titium virum avarissimum degere constituunt. Oaius apud se habét niille florenos, quos deponit in armario, quod in cubiculo Titii est. — Die autera priraa latrones in silva adiacente obvium habuerunt Cornelium homi­nem ignavo et vili animo, eumque minis terribilibus induxerant, ut noctu cubiculum Titii aperiret. Media igitur nocte lafrones porta per Cornelium interius aperta intrant, et a Titio, qui in loco abscondito servat duo millia florenorum dubia fide a Macario comparatorum, eius pecunias exposcunt. Titius aperit armarium et pecunias Caii tradit. Cornelius autem videns fraudem Titii latrones deprecatur, ut hos mille florenos intactos relinquerent, quum sint Caii viri optimi, qui nihil praeter has pecunias habét. Quo audito latrones a Titio vi extorquent sua, duo millia, et insuper etiam pecunias Caii auferunt. — Sequenti nocte in donio Titii casu ineendio exorto armarium perit, in quo etiam pecunia Caii periisset. Imo eodem tempore etiam apud latronem alio casu incendium oritur, et tria illa millia florenorum pereunt. — Quaeritur : cui et a quibus et quo ordine est restitutio facienda? In specie : 1) an latrones restituere debeant a) pecunias a Titio b) pecunias a Caio ablatas? 2) si affirma­tive an restitutio duorum millium florenorum facienda sit Titio vei Macario ? 3) an resti­tutio facienda sit a latronibus vei a Titio, qui eis pecuniain obtulit, quam non quaerebant auferre? 4) an latronibus non detectis Cornelius teneatur ad restitutionem sive mille flore­norum sive duorum millium ? 5) an latronibus non detectis, si forte tum Titius, tum Cornelius teneatur ad restitutionem faciendam, quis eorum prius obligetur? Detur respon­sum í'ationibus suffultum. SEMESTRI II. IV. E J ure C a n o n i c o. Quum hinc inde querelae audiantur e jure canonico non tam casus practicos, quam potius aenigmata resolvenda proponi; ideo stet hic casus quidam historicus, qui, LITT. C1RC. 1888. 3 Nr. 324. Themata anno 1888. elueubranda.

Next

/
Thumbnails
Contents