Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1882

Index

- 57 ­-A.. R. D. Michaele Breinfolk parochiale beneficium Kolluth in manus meas resignante et resignatione ejusdem a me accepta, pro eodem coraplendo concursuni usque finem futuri mensis Julii duraturum cum eo indico, ut parochiam Kolluthensem, juri patronatus excelsi regii financiaruni Ministerii hungarici obnoxiani, consequi cupientes et synodali examine probati supplicera libellum cum specifica servitiorum Archi-Dioecesi praestitorum expositione officio meo dioecesano exhibeant. Coloczae, die 14-a Junii, 1882. VENERABÍLIBUS FRATRIBUS ET DILECTIS FILILS ARCHI-EPISCOPIS, EPISCOPIS ALIISÖUE LOCORÜM ORDINARIIS IN REGIONE SICULA LEO PP. XIII. VENERABILES FRATRES ET DILECTI FILII SALUTEM ET APOSTOLICAM BENEDICTIONEM. Sicut multa audacter et insidiose ii susceperunt, qui de pernicie catholici nominis jamdiu cogitant : ita nominatim videntur decrevisse, vim quamdam popularis invidiae in Pontifices maxi­mos excitare. — Quod quidem ipsorum consilium quotidie magis illustratur et erumpit. Omnem enim occasionem vituperandorum Pontificum datam avide arripiunt, non datam stúdiósé captant : incorruptis rerum gestarum monumentis posthabitis, fictos sermones dissipant : falsa erimina, tain­quam venenata tela jaciunt, tanto effrenatiore ad audenaum licentia, quanto est impunitas major. In qua male dicendi consuetudine aliud quippiam propositi inest, praeter contumeliam : videlicet huc pláne spectant homines improbi, ut e persona Pontificum Romanorum ad ipsum Pontificatum divinitus institutum contumelia perveniat, adductisque in contemptionem summis Ecclesiae Princi­pibus, Ecclesia ipsa, si fieri possit, opinione hominum judicioque damnetur. — Harum machina­tionum triste ad recordationem documentum extreino mense martio Yos, Veuerabiles Fratres et Dilecti Filii, Panormi vidistis. Nec tacita esse potuit indignatio vestra : significationem eius lucu­lentam et nobilem, qualem ab Episcopis expectari opportebat, ad Nos per litteras officii plenas deferendam curavistis. Profecto illae injuriae praeter modum graves fuere, ut qui ex constituto Panormum convenerant, conjiciendis certatim probris in Pontifices Romanos visi sint couvenisse. Ne ulla quidem verecundia religionis fűit, quam Siculi homines ab avis et maioribus sancte invio­lateque conservant, quaeque est atrociter dictis lacessita, in quibus ipsam agrestem immanitatem nemo probus ferre aequo animo potuit. Quantus harum rerum iuustus auirno Nostro sit dolor, conjecturam ex dolore vestro singuli facite. Nihil enim tam lamentabile est, quam publice licere Ecclesiae majestatem sanctitatemque nefarie contemnere; nihil tam miserum, quam Summorum Pontificum memóriám ab italis hominibus iudigne violari. Ea quae Pontifices Romani pro salute Italiae gesserunt, orbis terrae testimonio iudicioque comprobantur, ita ut nihil sit, quod nomini Decessorum Nostrorum metuamus ab aequis et pruden­tibus viris. Yerumtamen Nos in criininationibus, de quibus loquiinur, valde commovit primum rei Circ. Lit 1882. 12 Nr. 1608. Epistola Leo­nisPapaeXlII. ad Praesules Siciliae. Nr. 1598. Concursus pro parochia Kol­luth.

Next

/
Thumbnails
Contents