Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1870

Index

- 30 — pastoris, qui quod aliis consuluit, non facit, facit autera, quod disuasit et p^ob'buit. Pulchre de hoc S. Augustinus : „Atterdit enim ovis etiam fortis praepositum suum male vivertem; si declinet oculos a regulis Domini, iucipít dicere in corde suo : Si praepositus meus sic viv't, quis ego sum, qui non faciam, quod ille facit ? Sic omris, qui male vivit in conspectu eorum, quibus praepositus est, quantum in ipso est, occidit et fortes öves." Praeterea non aliud médium hodie suppetít pastori amorem, reverentiam et aestimium fidelium sibi parandi, ac muneri suo necessariam effícaciam conciliandi, quam solidum, ad omnem moralitatis legem quam strictissime exactum virtutis exercitium, quam si ipse in omni virtutum genere emineat, „ut perfectus sit homo. Dei ad omne opus bonum instructus." 8) Hanc autem vitae perfectionem pastor neutiquam habebit, nisi examini conscientiae generáli et particulari stúdiósé vacaverit; cum nonnisi ejus ope aquirat cognitionem eorum, quae in ipso aut emendanda, aut tollenda, vei perficiendo inveniuntur. Sed in singularibus etiam muniis rite obeundis multum juvamíris et emolumenti praebet pastori fidelium examen conscientiae generale et particulare, dum quotidie ad trutinam revocat, quomodo ea ex obtutu promovendae fidelium salr.tis executus fuerit? Eter'iu pastoris est ante omnia fidelibus doctrinam divinam annuntiare, contrave adversariorum insultus et aggressiones defendere. Hoc ex respectu examen sui iudigitabit, num et ipse suföcientem doctrinae cognitionem possideat, ad hoc, ut alios possit docere et fortes seniper in fide servare ? r ú si non, eam prius aquirere studeat. Num semperdum opus errt, institutione sua suis prassto fuerit? an non neglexerit hinc inde institutionem publicam vei privatam? Quomodo partes sui ofícü impleverit in sermonibus ad concionem dictis? num in iis elaborandis, seligendis eorum materiis, vei in iis adplicandis circumstantiis auditorum et teniporis aliquem defec'úum commiserit? in haberdis catechesibus solers, opportunus aut clarus et inte^igibilis fuerit ? m privata institutione elargienda num se diligentem, justum et mansvetum praebuerit? In specie quomodo ad fuerit doctis, rudibus, errantibus, superstitiosis, incredulis, irrisoribus, religionem cathoMcam deserere et eam amplecti volentibus? quomodo iis, qui inter suos fors inveniimti"- tristes et desperaburdi, sive ob causas spirituales, sive ob conditionem miserae sovtis tompora

1 ;s ? quomodo aegrotis, ratione ipsorum visitationis, consolationis, elargiendi boni consilii, aut etiam praeparationis ad mortem ? Haec omnia praestare debet pastor fidelium. Hinc debet conscienaam suam examir

1' subjicere, i'í quae iuvenerit ex iis bene acta, ultro quoque, sicut decet et oportet, agat et adhibeat, quae vero male aut cum errore vei defectu peracta deprehenderit, ea item emendare, corrigere et sanare valeat e

u possit. Simili modo non minoris auxilii praebet hoc consciertiae examen pastori in altero quoque principali suo officio rite obeundo, nempe in manutenendis et dispensandis sacris. Pastori enim ex hoc capite incumbit servare semper praescriptas regulás liturgiáé universales et particulares. Hinc curare ecclesias, capella, orptoria, supeP.ectilia et sacrum ornatum, observare consuetudinem receptam in ordine et tempore, praeceptam uniformita tem in ceremoniis et ritu functionum, in lingua et precibus liturgicis; abrogare ab') Serm. 46. de Pass. Cfr. Zenner Instructio Pract. Confess. parte I. cap. I. §. 20. — 2) II. Tim. 3, 17.